Değişken

Mutluluk

Bu bölüm EmreldMalfoy ithafen .
Bir prense değil bir adama ihtiyacım var bulursan haber ver.
                    Ş. Ş. A.

Slytherin varisinden
Bir an onun kalbinden benim kalbime doğru bir şey akıyor gibi hissettim.

O sırada bütün öğrencileri postalayan bunak.

Beni dövmeye çalışan Potter.
Bana inanamayarak bakan yandaşlarım.

Hepsi önemsizdi. Hepsi...

Onun dokunuşuyla, sarılışıyla can bulmuştu ruhum.

Ben sanki önceden hiç yoktum da onunla var olmuştum.

Onun yanında Voldemort öldürdü. Hiç çocuk olmayan Tom Marvolo Riddle onun yanında çocuk gibiydi.
Onun başına bir şey gelme düşüncesi neden beni bu kadar çıldırttı bilmiyorum.

Orda onun acizliğini izlediğimde ilk defa birinin bu durumda olmasından nefret etmiştim. Elimdeki her şeyi onun bir damla göz yaşına feda edebilirdim.

Bana naptın sen Şüheda Aksekili?

Son Aksekili bükücü

Gelmiş geçmiş en karanlık büyücüye sarılıyordum. Ve muhtemelen yakında ölecektim.

Burası çok huzurluydu. Tom'un kucağı...

" Bakıyorum yerini beğendin."

Yanaklarım alev topu oldu.

" Pislik seni! "

Deli. Hemen kendimi toparlayıp koşarak gidiyordum ki aklıma bir fikir geldi. Suratına tükürüp kaçtım.

Sen Riddle'san bende Aksekili'yim.

-------------------
Aksekili bükücü

Odamda bacaklarımı kendime çekip parmak uçlarınla ablamın ben küçükken öğrettiği oyunu oynuyordum

7 yaşında
Perspektif anlatım

Küçük kız al al olmuş yanaklarıyla turnuvasının finaline dakikalar sayıyordu. Ondan büyük birsürü kişiyi geçmişti. Bir anda bir duyuru ulaştı eline ablası kaza geçirmişti. 'Yarışmanın turnuvanın canı cehenneme!' dedi. Babası ona bunu öğretmişti.
' Sen dünyanın en başarılı insanı olabilirsin kızım!
Ama kalbinde merhamet, insaniyet, dürüstlük, cesaret yoksa sende yoksun!"
Hastane odasındaki ablası onun ne kadar üzüldüğünü gördü.
" Şüheda biliyor musun burda bir canavar var?"
Şüheda böyle bir şeyin olmadığını biliyordu ama ablasının başlattığı bu oyunu bozmak istemedi.
Yalandan korkmuş gibi yaptı.
Ayakkabılarını çıkardı . Ve bir dakika içinde yatağa uzandı . Ablasıysa onunla uydurma bir oyun oynadı .

Günümüz

Canım çok sıkılıyor.
Ama yemek salonuna gittiğimde ya Tom pis pis sırıtıyor ya çoğu kız bana nefret eder gibi bakıyor. Hatta bakmıyor direk nefret ediyor.

Neyse ben onları takmıyorum. Ve açım. Üff insanlar açken yemek yer.
Ama ben Tom sayesinde açtım.

Mağdem onu takmıyorum istediğim gibi yemek yiyebilirim.

Yemek salonuna gittim. En azından karnımı doyurur ve mutlu olabilirim.

Yani tahminim bu yönde ama hadi hayırlısı.

Yemeğimi yerken kızların bakışlarını umursamamak kolaydı. Ama Potter'ı kesinlikle HAYIR!!

Yemekte onunla konuşmaya çalıştığımda beni yok sayıyordu.

Emma bana trip atıyor.
Emma'nın gönlünü almak kolay.

Ama Potter'ı? Ağzıma neyse!

" Neden söylemedin?"
" Neyi filem? "
" Riddle'la ilişkini."

İçtiğim suyu ağzımdan fışkırttım.
" Pardon gold boy ne ilişkisi?"

" Artık flört mü desem ? Aşk mı desem ? Hem neden anlatmadın bizim sinirlediğimiz yer şu söylememiş olman biz her zaman senin arkanda dururduk neden söylemedin? Öyle değil mi gözlüklü?"
Emma , Potter'a böyle
yeni başlamıştı. Bende gözlük takıyordum ama bana ' Şeytan ' demek hoşuna gidiyordu.

" Çocuklar fantazi dünyanızı bozmak gibi olmasın ama böyle bir şey olsa zaten konuyu ilk ben size söylerim. Siz benim canımsınız neden o dedikoducularla aynı anda öğrenisiniz?"

" Öyle mi ? İçime soğuk sular serptin ." Potter cidden rahatlamıştı.
Emma'nın yüzü güldü.

Yemek sonrası, artık benim ne kadar kuralcı biri olduğumu bilirsiniz o yüzden yasak saatten önce çıktım. (Çarpıldı,ağzına yıldırım düştü.)

Kendime mutfaktan bir şeyler alıp uyumaya gidecektim. En azından planım öyle. Ama bir grup kız önümü kesti.

" Aaaa kimler varmış burda Riddle'ın sürtüğü. "

" Bak kimsin nesin bilmem ama beni kendinle karıştırma. "

" Hahaha. Zaten karıştırıyorum senin etiketin o! "

" S*ktir git! "

Kız bana doğru yaklaştı. Sanki korkucam?
Amaçları çok belli kavga çıkartmak.
Asasını çıkarttı. Bana doğru doğrulttuğu asasıyla bağırdı.

" Episkey "
Amacı kemiklerimi kırmak.

" Fianto duri. "
Kız şaşırdı. Rakibinin bu kadar güçlü olmasını beklemiyordu.
Şaşkınlığını kullanıp.
" Sersemlet."

Dedim. Kız dona kalınca diğerlerinede aynı büyüyü yapıp işin içinden sıyrıldım. Üçünü dondurup kafamın içindeki beynimi kurcalayan soruyu sordum.

" Kim sizeden bunu kim istedi ?"
" Kimse !"
" Şu hikaye nasıl ? Ben kuleme doğru çıkıyordum. Üçünüz yolumu kesti tam bana lanet atıyordunuz. Pat ben kendimi savunmak için expeliarmus büyüsü yaptım. Ardınızda da cam vardı. Benim büyüm hızlıca size çarptı. Ama sizin büyünüz sekti. Siz kulenin altına ben Profesörlerin yanına ."

Gözlerini kocaman açtı.
" Yapamazsın !!! "
" Emin ol mislini bile yaparım!!!"

O an bana bunu 'anan yaptı' deseler inanırdım.
" Tom Marvola Riddle."