Chapter 2 - Hunk

24 2 0
                                    


The day passed without anyone annoying me. I'm glad no one in particular asked me weird shit again. Papunta na ko sa kotse dahil nagpasundo naman na ko, wala din naman akong plans after school so uwi nalang ako at makapagbubble bath.

In this house we practice self-care and self-love.

May bigla akong naramdamang presensya sa likod ko kaya lumingon ako. May pamilyar na lalaki, nakalagay ang kamay sa bulsa at parang inaantok kung makatingin.

Siya nanaman? Pwede bang lumipas muna ang isang araw na hindi kami magkasalubong? I hate interacting with him because he has an attitude. Hay

I hope him being here in the space space doesn't have anything to do with me. Wala ako sa mood maging friendly.

Pagkalingon ko saglit, tumingin na ulit ako sa aking harapan. Hindi naman niya ko siguro kakausapin no? Mukha din naman siyang snob.

"Miss, are you on the way home?", banggit niya kahit na tuloy lang ako sa paglakad.

"Uh, why do you ask?". Ilang steps pa ba para makarating sa may parking lot?

"I want to ask you out. Can I?" Binilisan niya ang lakad niya pra mauna sakin. Ngayon naglalakad na siya patalikod para makatingin sakin ng diretso.

"Ah sorry, I'm going home. I want to rest."

"I'm sure you want to have dinner with a hunk," he laughed then winked.

"Oh god, you're so full of yourself," ani ko sabay irap sa kawalan. Gwapo nga pero ganto ugali? Please. I'm here for a fresh start. Bakit ganto nakakasalamuha ko?

"Yes, I am." Huminga siya ng malalim. "The next one who's gonna be full is you."

Napatigil ako sa paglalakad.

"What? Come again?"

"Yes, again. You will come again and again for me, baby," he said while smiling wide.

Oh no, this boy? Dangerous.

Umiling ako at nagpatuloy sa paglalakad.

"I don't have time for games and nonsense"

"Who says this is fun and games?"

"No one but I already know. Go play with someone with the same interest," ani ko sabay irap. Sana naman please maabsorb mo tong impormasyong to. I just wanna go home.

Natanaw ko na yung kotse namin. Finally, a temporary sanctuary.

"But I want you..."

"No, you don't. I don't even know you so bye." Lumingon ako sandali at nakita ko ang kanyang nakakunot na noo. Like I stole his candy or something. Nakakatawa.

Nagfastwalk na ko patungo saming kotse at nang nakasakay ako, nakahinga ako ng malalim.

Yes. My alone time. I missed you.

Di ko namalayan na nasa bahay na kami. Nakatulog ako sa byahe pauwi. Nag dinner na din ako nang nag 7pm at nagpahinga sa aking kwarto.

Should I open an FB account now that I'm in college? Seems like it's more useful than Instagram dahil may groups. Techy na din kasi mga prof eh.

I scrolled through my IG feed. So many people are starting their school too. I checked my account.

Ah.

Is this really me? Around 6k followers. I need to step my gram game up. My last post was so long ago. It was when my life was at its peak. When my social life was thriving so much.

The Seductress' MatchOnde histórias criam vida. Descubra agora