Dark~The marauders [Dutch/Nederlands]

13

Timeskip 2e jaar

Elisa pov

Elisa pov

Het afgelopen jaar is er veel gebeurd, uiteindelijk bleek Quirrel voldemort te zijn ofzo en wou Harry vermoorden. Zelf heb ik er niet veel van meegekregen omdat ik er niet bij was maar ik had wel het een en ander van Harry, Hermoine en Ron gehoord.
Ook zijn ik en Lucas 1 jaar samen. We hebben het alleen nog niet tegen onze ouders verteld want ja dat is een beetje ongemakkelijk als beide ouders professoren op school zijn, mevrouw Black is namenlijk ook een professor geworden. Ik en Lucas zijn buiten dat echt super gelukkig met elkaar dus dat is goed. Ik heb ook een nieuwe vriendin gemaakt die ook in Slytherin zit en ze heet Isabel soms is ze wel erg gemeen maar ze helpt me wel vaak met Malfoy als Lucas niet bij me is.

Ik liep op de gangen opweg naar mijn moeder om iets te vragen totdat ik iemand tegen kwam. 'wat moet je nou weer Malfoy' zeg ik als hij mij tegenhoudt om verder te gaan. 'wist je dat Black eigenlijk mijn neef is?' vraagt hij grijzend. 'ik zal oppassen met hem.'
'en bij jou niet dan?' zeg ik zuchtend. 'laat me los. Ik heb afgesproken met iemand' 'nee, eerst moet je doen wat ik zeg. Blijf uit zijn buurt voor je eigen best wil' zegt Malfoy. 'waarom zou ik naar jouw luisteren!? Laat me los!' zeg ik nu boos. 'doe wat ik zeg!'
'nee' 'laat haar los' hoor ik een andere stem zeggen. 'Isabel' zeg ik glimlachend. Malfoy laat mij langzaam gaan. Ik zucht opgelucht en ren op Isabel af. 'dankje dankje'  zeg ik opgelucht als ik Malfoy niet achter mij aan hoor gaan. 'graag gedaan. Maar ik moet gaan. Zie je nog wel' zegt Isabel en loopt weg. Snel loop ik naar mijn moeders kantoor.

Allysia pov

'Lone, ik moet Remus gaan zoeken' zeg ik gestresst. 'wat is er?' vraagt Lone. 'ik heb ergens een slecht gevoel over' zeg ik snel.
Eigenlijk is dat niet waar, maar ik mis hem gewoon zo erg. En ik ben bang dat Elisa nooit meer een vader persoon krijgt.
'je mist hem he?' vraagt Lone. 'h-hoe weet je dat?' 'ik ken je Allys. We zijn zussen' zegt Lone. Ik zucht diep en plof neer op mijn bureau stoel. Lone zit op de grond, foto boeken door te bladeren van toen we nog op Hogwarts zaten. Soms laat Lone een foto zien waar we alle twee om beginnen te huilen. 'ik haat het dat hij alles voor ons verpest' zegt Lone zuchtend. 'wie?' vraag ik dan. 'Voldemort. Niet speciaal voor ons eigenlijk. Gewoon voor iedereen. Het maakt iedereen levens kapot. En ik ben dat spuugzat' antwoord ze.
'Nou wel deels vanwege ons hoor tenminste vroeger wel.' Ik zucht. 'mam?' hoor ik dan als mijn deur opengaat. 'Lucas! Hey boy! Hoe gaat ie?' vraagt Lone en geeft een zwiep met maar stok zodat de fotoboeken weg zweven. 'alles gaat prima' zegt Lucas. 'maar ik wil met je praten over iets' 'vertel' 'wel ik hoorde Malfoy tegen iemand praten en hij zei dat we familie waren. Klopt dat?' vraagt Lucas. Lone kijkt benauwd
'mam?' hoor ik dan. 'Elisa?' 'mam wie is Remus? Ik heb een brief van hem ontvangen' geschrokken kijken ik en Lone elkaar aan.
'Oh hey Lucas, wat doe jij hier?' vroeg Elisa toen ze Lucas zag.
Ze raakten aan de praat en ik voelde mijn hart nogsteeds kloppen als een gek en volgensmij heeft Lone dat ook.
Toen ze uitgepraat waren keken ze ons weer aan.
Ik keek naar Lone en zuchtte 'Ik denk dat het tijd word om het ze te vertellen..' Lone knikte beangstigend.
'Huh? Wat vertellen??' zei Elisa vragend.
'God waar moeten we beginnen..' zei Lone nerveus.
'Ik en mevrouw Black zijn zussen...tweelingzussen om precies te zijn.' begon ik maar. Lone ging verder 'We zijn de dochters van Voldemort..'
Toen we alles hadden verteld wat erg lang duurde en wat erg veel was over Remus en Sirius en dat hun dus neef en nicht zijn en over Harry en James en Lily. Elisa en Lucas waren geschokt en boos. Ik keek Elisa in haar ogen en iets brak er toen ze naar Lucas keek. Haar ogen veranderde van kleur en ze werd woest.
'WAAROM HEBBEN JULLIE ONS ALLES VERZWOGEN..' schreeuwde ze uit.
Lucas was ook woedend en gooide met alles wat hij te pakken kon krijgen.
'IK DACHT DAT IK JULLIE KON VERTROUWEN..' riep Lucas.
Lone zat ondertussen te huilen en ik probeerde me nog groot te houden.
Na een hele tijd van schreeuwen en doen waren ze een beetje rustig.

'Mam.. ik en Elisa zijn al een jaar samen.' zei Lucas toen ineens.
Ik schrok en Lone wist niet wat ze hoorde.
'Sorry..wat?!' zei ik toen.
'Al vanaf het begin hadden we een speciale connectie en toen ineens kwam het.' ging hij verder.
'Jullie hebben toch niet...' zei Lone toen.
'Nee, nee we hebben wat gezoend maar voorderest niks...' zei Elisa heel beschaamd.
'Ik kan het nu echt ff niet meer aan sorry' zei Lucas toen en hij rende weg.
'Lucas wacht!!' riep Elisa en ze rende er met tranen in haar ogen achter aan.

Pov Elisa
Gemixte gevoelens, alles doorelkaar. Wie kan ik wel en niet vertrouwen. Wat moet ik doen. Wat wil hij. Ik weet het niet meer. Alles zal verboden worden. Ik kan dit niet meer.