Hidden secrets (BxB)

Deel 03

Dinsdag, 04 sept.

Ik loop het lokaal binnen van Engels, en neem plaats. Langzaam komt de rest van mijn klas binnen. Sommigen herken ik van de eerste lessen gisteren, maar de meesten zijn nieuw. Als bijna iedereen zit, merk ik dat er niemand naast me zit.

Ik zucht en draai naar de zijkant zodat ik mijn voeten op de andere stoel kan zitten. Net als ik ze neerzet, neemt er iemand plaats. Het is een meisje met lang bruin haar. Ze glimlacht kort naar me, en pakt dan haar spullen uit haar tas. Ik draai me weer naar voren en pak ook mijn spullen.

De leraar is weggelopen voor koffie, maar tot mijn verbazing blijft de klas redelijk rustig. Tot ik opeens een stem door de klas hoor schreeuwen. 'Emma, zit je nou alweer naast een andere jongen?' Ik zie dat het de jongen is met de blauwe ogen. Hij kijkt onze richting op. Ik kijk naar het meisje naast me, en zie dat ze met haar ogen rolt.

'Wie is dat?' Vraag ik dan. Ze zucht. 'Samuel. Wil je niet kennen.' Mompelt ze. Ik kijk weer op naar Samuel en zie hem grijnzend onze kant op kijken. 'Mis je me zo erg dat je maar naast andere jongens gaat zitten voor afleiding?' Zegt hij dan. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Weirdo.' Zeg ik zacht, zodat alleen Emma het hoort. Ze grinnikt zacht.

'Vieze hoer!' Roept hij dan plotseling. Daarmee heeft hij het toppunt bereikt.
'Doe is normaal! Zo praat je niet tegen meisjes.' Roep ik terug.
Samuel en zijn vrienden lachen.
'En wat als ik dat wel doe?' Zegt hij uitdagend.
'Dan kan ik je nu al zeggen dat geen een meisje je wilt.'
'Ik heb meer meisjes gehad dan jij ooit krijgt, grasspriet.'

Gelukkig hoef ik ook geen meisje.

'Grasspriet?' Zeg ik dan.
Weer lacht hij. 'Ja? Heb ik je nu beledigd?'
'Ik zou niet weten op wat voor manier je mij kan beledigen met het woord grasspriet, maar goed.' Mompel ik en draai me weer om.

Waar blijft die verdomde leraar?

Het is pauze, en als ik de aula inloop zie ik dat die al stampvol zit met kinderen. Ik loop door het gangpad opzoek naar een lege plek, als ik opeens word tegengehouden. Ik draai me om en zie Emma staan. 'Hey, kom hier zitten.' Zegt ze en wijst de plek naast haar aan. Ik glimlach dankbaar naar haar, en neem plaats. 'Wat is je naam eigenlijk?'
'Simon.'
'Aangenaam, ik ben Emma. Maar dat wist je waarschijnlijk al.'
Ik knik zacht.
'Dit zijn Jeremy, Fay en Rachel.' Zegt ze terwijl ze de mensen aan onze tafel een voor een aanwijst. Ik glimlach naar ze.

'Simon?' Ik kijk op en zie Fay me aankijken. 'Ben je nieuw hier?'
'Ja, ben sinds kort verhuisd.' Antwoord ik.
Ze knikt begrijpend. 'Waar vandaan?'
'Hilversum.'
'Dat is nog redelijk dichtbij.' Zegt ze dan.
Ik haal mijn schouders op. 'Mijn moeder wilde niet verder weg.'

Na nog wat langer te hebben gepraat gaat de bel als teken dat de pauze weer is afgelopen. 'Welke les heb je nu?' Vraagt Emma. Ik kijk kort op mijn rooster. 'Maatschappijleer.' Zucht ik. 'Ik niet.' Zegt ze met een zielig gezicht. Ik grinnik. 'Je kent me nog niet eens en vindt het nu al jammer dat we deze les niet bij elkaar zitten?' Ze knikt hard. 'Dat is het punt, ik wil je leren kennen.' Glimlacht ze. Ik glimlach terug. 'Dat is lief.' 'Weet ik, ben ik soms ook.' Knipoogt ze, voordat ze de andere kant op loopt.

Ik sta in het fietsenhok, en net als ik mijn fiets wil pakken hoor ik hard gelach achter me. Ik draai me om en zie Samuel staan. 'Hey! Daar hebben we grasspriet weer.' Grijnst hij. Ik rol mijn ogen en draai me weer om. Maar voordat ik het weet word ik met een harde ruk omgedraaid, en sta ik recht tegenover Samuel. 'Even om het duidelijk te maken, de volgende keer ga jij niet zomaar tegen mij schreeuwen. Ik mag vinden wat ik wil van die chick, daar heb jij niks over te zeggen. Is dat duidelijk.' Ik trek mijn wenkbrauwen uitdagend op.

Damn it, hij is nog cuter van dichtbij.

Plotseling pakt hij mijn kraag van mijn trui vast, en trekt me dichterbij. 'Is dat duidelijk?' Sist hij. Ik grinnik zacht, maar knik dan toch. Ik heb geen zin in ruzie op mijn eerste schooldag. 'Mooi zo. Fijne dag nog hè, grasspriet.' En ze lopen weer weg.

•~•