1.

81 1 0
                                    

Viktor

''Aim, com'on. Ik doe niets verkeerd'

Ze kijkt me boos aan, met glinsterende tranen in mijn ogen. Ze snikt en komt naast me op onze bank zitten. 

'Dat weet ik toch. Ik vind het gewoon lastig dat je alleen maar appt met die vrouwen, alsof het een wedstrijd is tussen hen en mij. Ik hààt het.'

Ik sla mijn arm om haar heen en samen kijken we door het glazen raam naar buiten.

'Ik snap het wel, maar het is mijn werk. Dat heb ik al vaker gezegd. In mijn vakgebied zitten er nou eenmaal minder mannen dan vrouwen. Verpleegkunde is niet voor niets geschreven met een V. '

'De V van vagina's?'

Ik grinnik. 

'Nee gek, van vrouwen. Kom op Aimy, het zijn mijn collega's, ze hebben soms gewoon advies nodig op een specifiek gebied waar ik net wat meer verstand van heb dan anderen. Daarom vragen ze het aan mij, Het gaat om mijn clienten schat, je snapt toch dat ik dat niet kan negeren?'

Stilte.

'Het is niets, ik woon met jou samen. Ik eet 's avonds met jou. Ik app alleen met jou of leuke dingen. Ik neuk alleen jou. Ik laat alleen of met jou Ginger uit. Ik houd alleen van jou Aim. Ook als je zo bloost als je nu doet. Dan houd ik alleen maar meer van je, gekkie.'

Ze kijkt naar me, met die leuke bruine oogjes. 

'Ik houd ook van jou lieverd, zeker als je die dingen tegen me zegt'

Ik knipoog naar haar.

Die avond hadden we seks. Zoals we haast elke avond hebben. Ik houd van Aimy. Echt waar. Alleen is het niet de eerste keer dat we deze discussie hebben. Ik ben gespecialiseerd long- verpleegkundige, ik werk gewoon in de wijk, maar heb net wat meer verstand van situaties met bijvoorbeeld astma of COPD. En natuurlijk heb ik bijna alleen maar vrouwelijke collega's. En ik zou liegen als sommigen niet aantrekkelijk zijn. De vrouwen in mijn team weten dat ik al 2 jaar een vriendin heb, toch maken sommige vrouwen nog steeds avances. Ik ga er nooit op in, want, nogmaals, ik heb een vriendin. Een hele lieve, knappe, ietwat onzekere vriendin en ik zou niet anders willen. 

Onzeker zijn is kut. Ik ben het een hele lange tijd geweest in de puberteit, een kuttijd naar mijn mening, nu ben ik het niet meer. Je kan veel betere dingen doen met de tijd die je hebt dan nadenken over wat anderen van je denken. 

Dat is alles wat onzeker zijn is he, nadenken over hoe anderen over je denken. Biggest bullshit ever.

Maar mijn Aim is wel onzeker, hoe vaak ik ook zeg dat ik van haar houd en dat ze me gelukkig maakt, toch is het niet genoeg. En dat is kut. 



UnexpectedWhere stories live. Discover now