Forbidden Romance (Published)

CHAPTER 3

CHAPTER 3

Halos mahulog si Kara sa kama niya nang marinig ang tunog ng alarm clock niya.

“Ang aga pa.” Unggol niya habang kinakapa ang alarm clock. Hindi pa sana siya babangon pero naalala niya kung bakit siya nag set nang alarm.

“Shane’s office.” Naiinis na wika niya. Dali-dali siyang bumangon at nagtungo sa bathroom.

     After a minute of taking a bath, natapos na din siya. Pili siya nang pili sa susuotin niya na pang office ang dating pero wala talaga siyang makita. Paano, puro pang party ang karamihang damit niya.

“Gosh! Who knew office attire can be so hard to pick!”

Tumingin siya sa orasan sa kuwarto niya, “Seven thirty na pala.” Sambit niya.

Nagmadali siyang naghanap nang susuotin pero wala talaga siyang makita kaya naman pinili nalang niya ang isang denim faded short shorts at pinaresan niya ito ng black cardigan at sa loob niyon ay isang black top tube. Para naman sa paa niya, ang sinuot niya ay black stiletto at pinarisan niya ito nang black purse.

Tumingin siya sa salamin. “There. Looks good.” Ngumiti siya sa sarili. Light lang ang make up niya at hinayaan lang niya ang kanyang loose natural curls blonde hair.

“I’m ready.” Wika niya sa salamin.

     Lumabas na siya sa kanyang kwarto at naglakad palabas ng bahay ng may tumawag sa pangalan niya. Nilingon niya kung sino yon. “Ate Alexa.”

     “Yan ang suot mo papuntang opisina?” Tanong nito na parang hindi ito makapaniwala na iyong ang suot niya.

     “Yes. Wala kasi akong damit na pang office ang dating. Besides, si Shane lang ang kaharap ko.” Tumawa pa siya sa sinabi niya.

     “Hindi ka ba kakain muna?”

     “Hindi na. Siguro dadaan nalang ako sa café ni Measy mamaya.” Wika niya sabay halik sa pisngi nang ate alexa niya. “Bye. Ingatan si baby.”

     “I will. Bye. Ingat.” Kumaway sa kanya ang kanyang ate Alexa at dumiretso na siya sa kanyang kotse na nakaparada na sa labas ng bahay nila. Isinuot muna niya ang kanyang brown sunglasses bago niya pinaharurot ang kanyang kotse papunta sa kompanya ni Shane.

Ilang minuto lang ang tinagal ng pagda-drive niya bago siya nakarating sa office ni Shane. Malapit lang naman kasi ito sa tinitirahan niyang subdibisyon.

     “Ma’am, can I help you?” Tanong sa kanya nang isang receptionist na babae sa lobby.

     “Uhmmm. I need to see Shane.”

     “Si Sir Montejero po?” Tanong nito sa kanya na parang nagulat sa sinabi niya.

     “Yes.”

     “Ma’am, He’s in his office. Twenty-fifth floor.” Wika nito at iginiya siya nito sa elevator.

Huminga siya nang malalim pagkapasok niya sa elevator at pinindot ang numerong twenty five. “Hay, kailangan ba talaga nasa last floor ang office nang CEO?” Mahinang wika niya.

Pagkalabas niya sa elevator, naglakad siya patungo sa Office ni Shane. Medyo alam niya ang lugar kasi minsan na siyang isinama rito ng Kuya Den niya na labag sa kagustuhan niya.

“Can I help you, ma’am?” Wika ng isang babae nasa mid-twenty, na hinuha niya ang secretary ni Shane. Nasa labas kasi ng opisina ni Shane ang mesa nito.

“I’m here for Shane.”

“Shane?” Gagad nito. “Who’s Shane?”

God! Ikaw na Shane ka. Ano na naman ba ang ginamit na pangalan dito? “I’m here for Mr. Montejero?”