Sakin ol Rina. Sakin ol Rina. Sakin ol Rina.
Olamıyordum. Bir çocuk nasıl beni bu denli heyecanlandırabilirdi aklım almıyordu. Neden bu kadar delirecek gibi oluyordum. Akay arabadan inip şaşkın bakışlarla bana bakarken elim ayağım tutulmuş gibi hissettim. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Hiçbir şey çaktırmamaya çalışacaktım yoksa çok yanlış şeyler yapabilirdim.
Arabaya doğru adımlayıp Akay'a bakarak zar zor "merhaba" dedim utanarak.
Akay sanki kendine yeni gelmiş gibi silkenerek kafasını sallayıp "merhaba" dedi.
Sesi.. Sevdiğim çocuk bana merhaba demişti. Sevdiğim çocuk bana bakmıştı. Sevdiğim çocuk beni görmüştü. Mutluluktan ağlamamak için kendimi zor tutmuştum.
Hala birbirimize bakmaya devam ederken Akay'ın telefonu çaldı ve telefonuna cevap verdi. Arayanın kim olduğunu biliyordum. Güzeller güzeli sevgilisi..
Akay bana bakarak "ayıp olur, babama söz verdim sevgilim bunu yapmam doğru olmaz" derken ben hala ne olduğunu daha doğrusu ne konuştuklarını anlamaya çalışıyordum.
En sonunda Akay "tamam bekle geliyorum" dedikten sonra telefonu kapattı ve bana "kusura bakmazsan taksiyle gidebilir misin? Kız arkadaşım da bu akşam yemeğe gelecek ve onunla gitmem daha doğru olur" dedi.
İçim parçalandı. Kendimi zorlayarak "tabi ki sen gidebilirsin Erdal Amca'ya tek gidebileceğimi söylemiştim ama o çok ısrar etmişti" dedim.
Akay arabaya binip bir kağıt alıp bir şeyler yazdıktan sonra bana doğru geldi ve kağıdı bana uzattı.
"Mekanın adresi burada yazıyor, taksiciye gösterirsen kolaylıkla getirir seni" dedi.
Kağıdı elinden aldım ve zorla "tamam teşekkür ederim" dedim.
Akay bana silik bir tebessüm ederek arabasına binip uzaklaştı.
Arkasından bakakaldım.
Ağladım.
Neden bunları yaşamak zorunda kalıyordum?
Nasıl güçlü kalmaya çalışacaktım?
Nasıl dayanacaktım?
Gözyaşlarımı silip bir taksiye binip mekanın adresini söyledim ve kafamı cama yaslayarak sessizce ağlamaya devam etmiştim.
Radyoda bir şarkı çalmaya başlayınca daha çok ağlamaya başladım çünkü bu şarkı Akay'ı ilk gördüğüm an kulaklığımda çalan şarkıydı.
"Aşka inanmayanlara seni anlattım, karardı ay.
Bırakın beni kendi giderim, alıştım artık yalnızlığa.
Bildiğin gibi değilim, sildiğin gibiyim hala.
Seni sevmek intihar da sevmemek ihtimal bile değil.
Aşk elbisesi en güzel sende duruyor ama ne acı terzin ben değilim."
Gözyaşlarımın arasından şarkıyı dinlemeye devam ettim.
Cama yaslanarak Akay'ı olan sevgime acıdım.
Canıma acıdım.
CZYTASZ
Beni Gör
Dla nastolatków•İçimi bu kadar acıtmasana. •O kıza bakıp, canımı öldürmesene. •Bu kadar yakmasana canımı. •Görsene beni, •Sevsene kalbimin acısı.
