Beni Gör

Bölüm•18

Ne söylemeliydim? Ne yapmalıydım?
Gittim. Sadece gittim. O gece o taksiye bindim ve bir şey diyemeden gittim.
Beni görmeyen birine, duymayan birine ne anlatabilirdim ki? Sevgilisi vardı, yakışıyorlardı. Benim kırgınlığımın hiçbir önemi yoktu.
Bir şeyler anlamazdı. Çünkü o kadar saftı ki, bir tek bana kördü. Ona kırılmaya hakkım bile yoktu çünkü hayatında bir yerim bile yoktu.

Taksiden inip eve girdim. Bu ev o kadar çok boğuyordu ki beni, düşüncelerimden duvara bakmayı alışkanlık haline getirmiştim.
Üzerime rahat bir şeyler giyinip, makyajımı sildim. Bu akşam ne umutlarla gitmiştim, ama bana umut etmemeyi öğreten güzel bir ders edinmiştim kendime. Bu kadar çok hayal kurmamalıydım.

Ona yazacaktım. Çünkü o kadar aptaldım ki, beni ne kadar üzerse üzsün, ona muhtaçtım.

Elime telefonu aldım ve kelimelerim içimden çıktı.

Derdiminciceği: Bugün çok güzeldin.

Derdiminciceği: Sevgilinle.

Derdiminciceği: Çok yakıştığınızı bu akşam bir kere daha farkettim.

Derdiminciceği: O çok güzeldi, sen çok yakışıklıydın.

Derdiminciceği: Hiçbir zaman yanına yakışmayacak olmamı bu gece bir kez daha anladım.

Derdiminciceği: Çok sevil olur mu?

Derdiminciceği: O kız seni çok sevsin.

Derdiminciceği: Çünkü sen sevilmeyi çok hak ediyorsun.

Derdiminciceği: Sana yazmamaya çalışacağım, dayanacağım.

Derdiminciceği: Sende sana hiç yazmamışım gibi hayatına devam et olur mu?

Derdiminciceği: Beni zaten tanımıyorsun, görmüyorsun, duymuyorsun. Tıpkı hayatında ben yokmuşum gibi yaşamaya devam et,

Derdiminciceği: Sevdiğin kızla.

Derdiminciceği: İyi geceler yaram.

Derdiminciceği: Kendine iyi bak.