Trapped in an A.R.M.Y's Dream [WATTYS 2019 Winner]

Chapter 16 - He Who Broke Her Heart

"Annyeong!" paalam ko kay Suga at tuluyan nang lumabas.

"Good luck!" sarkastiko niyang sagot.

Bago pa man ako makatalikod sa kanya ay nakita ko pa ang nang-aasar niyang ngiti. Ang mapang-asar na ngiti ni Min Suga ng Bangtan Sonyeondan.

"Saan ka ba kasi galing kanina?" inis na tanong sa'kin ni Shower-unnie.

Nasa kwarto na kami ng dorm namin nang mga oras na 'to. Kakarating lang namin galing sa practice kung saan napagalitan nanaman ako ni Sunshine-unnie. Nahihiya na ako sa Rainbow-C. Sa tingin ko, hindi talaga ako nararapat na mapabilang sa grupong ito. Lagi ko na lang silang nadi-disappoint.

"Bumili lang naman ako saglit sa Holly's eh," sagot ko. Huminga ako nang malalim.

"Naku, Lee-ah! Pati ako nawawalan na ng pasensiya sa'yo eh!"

"Mianhamnida."

"Puro ka sorry. Hindi ka naman nagtitino. Tingnan mo pa 'yang sugat mo. Napaano ba talaga 'yan?"

"Madulas na kasi 'yung kalsada kanina dahil sa ulan kaya nadulas ako. Tumama sa pader itong siko ko."

"Nadulas," ulit ni Shower-unnie sa sinabi ko. "Hindi ko na talaga alam, Lee-ah, kung paano ka patitinuin eh."

"Mianhae, Unnie."

"Tama si Sunshine-unnie. Ang mga kilos mo para kang high school!"

High school naman talaga ako eh, sagot ko sa isip ko. Pero hindi na lang ako umimik at nanatili lang na nakayuko.

Pagkasabi no'n ni Shower-unnie, tumayo na ito mula sa kama at lumabas ng kwarto. Alam kong inis na inis sa'kin ngayon ang Rainbow-C. Kung kanina, halos madurog na ang mga tutuli ko sa sermon na inabot ko kay Sunshine-unnie pagdating ko ng late sa practice, ngayon naman, pulbos na ang mga ito sa sermon naman ni Shower-unnie. Paano kung si Cloudy-unnie pa ang tumalak sa'kin? O si Ms. Jendi?

Nahiga na ako sa kama at naghanda na lang na matulog. Nakakaasar naman kasi ang Suga na 'yon. Siya talaga may kasalanan ng lahat ng ito eh. Nag-goodluck pa talaga siya kanina. Nakakaasar!

Kinaumagahan, maaga na akong dumating sa practice namin. Kailangan kong magpakabait na sa mga unnie ko simula ngayon. Alam kong sobra-sobrang sakit ng ulo na ang naibigay ko sa kanila mula noong dumating ako sa mundong ito.

Sorry, Park Lee-ah. Huwag kang mag-alala, hindi rin magtatagal at makakabalik ka na sa totoong ikaw. Balang-araw, iiwan ko na rin ang katawang ito at makakauwi na sa totoong ako. Siguradong mas matutuwa na sina Unnie kapag hindi na ako ang kagrupo nila.

"Okay na ba'ng lahat?" tanong ni Sunshine-unnie nang makumpleto kaming apat sa practice studio.

"Ne," sabay-sabay naming sagot.

"Sige. Let's start!"

Mabilis na akong pumunta sa puwesto ko para sa unang routine. Nakaharap ako ngayon sa malawak na salamin. Mabilisan kong tiningnan ang suot kong cotton square pants na kulay black at fitted crop top na pula. Itinali ko ang buhok ko nang pa-bun style.

Naubos ang buong umaga para sa pratice kanina. Kasalukuyan na kaming nagla-lunch sa practice room. Nagpa-deliver na lang kami sa staff ng makakain. Wala na kasing oras para lumabas dahil mamaya lang nang mga ala una ay may meeting naman kami kay Ms. Jendi.