YARIM KALMIŞ

YARIM KALMIİ 15.BÖLÜM

Gamze bana hak veriyordu ama onu affetmesi için zaman gerekliydi sanırım tüm bu olanları hemen göz ardı etmek her ne olursa olsun ona zor geliyordu. Olsun elbet affedecekti ama bunu biliyordum. Biraz birbirlerini özlemeleri ve farklı şeylere yönelmek onlara iyi gelirdi. Konuştuk Ateş Bey bize akıl verdi olayları erkek gözü ile de gözlemlemek gerektiğini söyledi. Gamze ondan da özür diledi ama aramızda bu yaşananlara en az takılan oydu Bulut'u biliyordu orada ağzını, burnunu dağıtsa yine de kızmaz bir şey demezdi erkekler daha farklıydı zaten bu konularda. Gece saat 1'e geliyordu artık herkesin ağzı esnemekten yırtılacaktı.

"Ben dayanamayacağım uykum geldi."

Gamze esnerken kafasını beni onaylar şekilde salladı.

"Papatya mayıştırdı benimde uykum var."

Ateş ayağa kalktı.

"Bende gideyim sonra görüşürüz o zaman."

Gitmesine gerek yoktu geç olmuştu zaten sabah olmasına ne kaldı ki.

"Kalabilirsin sende misafir odasında iki yatak var nasılsa. Keyfinize bakın."

"Yok ben sana daha fazla misafir olmayayım sonra yakamdan tutup atarsın diye korkuyorum."

"Aaa ayıp yahu ben öyle birisi miyim? Sıkıntı yok yarın neler yapacağımızı konuşuruz hem."

Tamam anlamında onayladı beni. Gamze ve Ateş misafir odasına geçtiler bende odamıza geçtim ve yatağa attım kendimi uykum olup aynı zamanda kafamın içinde düşünceler içinde boğuşuyordum. İyi miydim ben? Aylar önceki halime göre evet. Peki mutlu muydum? Asla. Mutluluk benim için artık asla ulaşamayacağım bir hedef gibiydi ne olursa olsun artık hiçbir şey beni Aras varken ki kadar mutlu etmezdi.

Sabaha kadar kafamda bu düşünceler dönerken onca yorgunluk ve uykuya çok az uyudum. Yan odamda dostum ve diğerine göre daha yeni olan arkadaşım vardı Gamze ve benim için çabalayan biriydi. Kız kardeşi intihar edip ölmeyi seçtiğinde onu kurtaramamıştı onun için hiçbir şey yapamamıştı şimdi belki de bizim için yapabileceği her şeyi yapmak istiyordu. Bu kez ben kendime yakışır bir ev sahibi olmak adına kalktım dolapta olan her şeyi masaya çıkardım. Kendim yumurtayı hiç sevmezdim ama onlar için peynirli omlet yaptım; ekmekleri kızarttım çayda olmuştu hala uyanan yoktu neredeydi bunlar o sırada kapının önünde sesler gelince gidip baktım kapı açıldı içeriye Ateş ve Gamze girdi ee bunlar uyumuyor muydu? Ne zaman çıktım canım bunlar casper gibi duvar içlerinden mi geçiyorlar? Göz göze gelince Gamze güldü.

"Sen uyanmışsın?"

Kafa salladım.

"Simit almaya gittik birazda yeşillik."

Kaşlarımı çattım.

"Sürekli evime gelirken bir şeyler almayı kesin rica ediyorum ben size kahvaltı hazırladım bu kez ama simide de hayır diyemem."

Kıkırdadık ben bardaklara çayı doldururken karper peynir ve sıcak taze simit tabaktaki yerlerini almıştı. Gamze ve Ateş önlerine omletten birer parça alırken tabağıma masada bulduklarımdan eklerken Ateş yine beni sinir edecek bir cümleye imza attı.

"Yemekten sonra temizlik yapalım bence hanımlar."

Öfkeli bakışlarım onu bulurken çatalı ona doğru sallayıp.