VİSAL

10

10. Bölüm

-DÜZENLENDİ

-------

" ben güçlü olmak istemiyorum Almira"

Gözümden birbiri ardından düşen yaşları elimin tersi ile silerek burnumu kabaca çektim. Çıkan sesle birlikte yine Oğuzluğunu yaparak " Oha, yuh hatta çüş. O neydi kız sümük beynine ulaştı tabi beynin olsaydı."
Ona yandan yandan bakıp beline sarılarak konuşmaya başladım.

"Yine Egemen mi ?"

Kolunu omzuma dolayarak beni göğsüne yatırırken derin bir nefes alarak cevapladı beni

"Malesef ki yine Egemen. Hayır anlamıyorum neden böyle yapıyor? Ben onun için her şeyi yapabilecek iken neden benden bu kadar uzak duruyor? Anlıyorum yaşı küçük ve anneme tam ihtiyaç duyduğu zamanlar ama elimden onun yanında olduğunu belli ederek yalnız olmadığını hissetirmekten başka bir şey gelmiyor ki. Üzerinden yıllar geçmesine rağmen ben kendim daha kabullenemiyorum annemin bizi terkettiğini, bir de ona yetmeye çalışıyorum fakat başaramadığım açık bir gerçek. Babam ne kadar belli etmese bile o da onun için üzülüyor. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Elim kolum bağlı bir şekilde öylece durup olanları izlemekten başka yaptığım bir şey yok. Gerçekten yoruldum. "

Kollarımı biraz daha sıkılaştırırken yanında olduğumu ve olacağımı anlamasını istedim. Oluşan sessizlik urgan olup nefesimi keserken boğazımı temizledim ve söze başladım.

"Açıkçası ben sevmekten korktuğunu düşünüyorum çünkü sevince kaybettiğini düşünüyor olabilir. Anneni çok sevmişti ve onu kaybetti. Sen kendini ona inandırırsan belki tabularını yıkabilir. " oha lan bunları ben mi söyledim. Vay be ne cevherler varmış bende. Harcanıyorum burda diyorum kimse inanmıyor. Oğuz'un elinin tersini alnıma ve yanaklarına değdirmesini garipseyen gözler ile izlerken o ise kendi kendine bir şeyler mırıldanıyordu .

" Ne oldu?" Diyerek bağdaş şeklinde oturmaya başladım. Ne zaman sarılmayı bıraktığımızı da düşünüyordum. Acaba alzheimer falan mı oldum? Allah'ım ölmek için fazla genç, güzel çıtır ve mükemmelim. Lütfen benden önce Oğuz amipini al. En azından dünya bir zarardan kurtulurdu.

"Ateşin de yok. Hasta falan mısın çünkü çok mantıklı konuştun da"

"Komik"

"Onu bunu boşver de dediklerinde haklı olabilirsin. Yarından itibaren ona annem gibi olmadığımı kanıtlayacağım" Bir süre susturan sonra konuşmaya tekrar başladı.

"Her şey için teşekkürler ve" gözlerimin içine bakıp içten bir sekilde gülerek sözlerini tamamladı." İyi ki varsın" Gülümseyerek burnumu kırıştırırken

"Iyyy midem bulandı bu ne vıcık vıcık duygusal ortam " diyerek kasvetli ortamı bir nebze dağıttım. Saniyesinde normal haline dönmüştü zaten. Biz de böyleydik işte. Ne kadar üzülüp kırılsak bile yine teselliyi kendimizde bulur , hiç derdimiz tasamız yokmuş gibi güler geçerdik. Önemli olanda bu değil miydi zaten? Ne olursa olsun ayakta kalabilmek.

"Kusarsan seni tanımıyorum. Sonra demedi deme"

Saatin geç olduğunu fark ederek ayaklandım ve "geç oldu gidelim artık " dedim. Mahalleye girip evlerimize doğru yürürken ikimizin de telefonuna aynı anda bildirim geldi. Kaşlarımı çatarak elime aldığım telefonda bakındım. Anonimden bir çok mesaj vardı fakat son mesaj tanımadığım bir numaradandı. Anonime sonra bakmaya karar verip diğer mesaja girdim. Tanımadığım bir numara beni bir gruba almıştı ve bu grupta bizimkiler ile birlikte Hayat ve Öykü de vardı.

Zirve Soğuk Bebeğim🐍

054**: Çağrı artık şu grup ismini bir sal ya

Hayat: +1

05**: kıskanıyorsunuz değil mi

Öykü: tabii canım. Hatta ben hobi olarak seni kıskanıyorum.

05**: ah tatlım eyeliner gibiyim çekemiyorlar

Oğuzcuğum: ya bir sg Çağrı

05**: tabii canım arkadaşım Selametle Giderim

054**: heuwysgshs

Konuşmadan çıkıp profil fotoğraflarına bakarak hepsini rehbere kaydettim. Tam WhatsApptan çıkacaktım ki gruptan gelen son mesajı Aras'ın atmış olması ilgimi çekmişti. Ha bu arada hiç fark etmeden eve girmiş odama çıkmıştım bile. Bence ben alzheimeri bir kere daha düşüneyim.

Zirve Soğuk Bebeğim 🐍

Aras Barkın:Yarın okul çıkışı mekana gidicez kimse bir yere ayrılmasın

Aras Barkın: yeni bir görev var.

İşim bittiğinde telefonumu şarja takmış ve sonrasında ise amaçsızca tavanı izlerken kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.

○○○○○○○