It's not over [Book 2]

Εγω φταίω για όλα {16}

ΜΑΡΙΑΣ POV

Μόλις τελειώσαμε από την σχολή και με τον Νίκο ειμαι στον δρόμο για το σπίτι.

+++

Βράδιασε και κάθομαι με τον Νίκο στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση.

<< Θα πάω μια βόλτα.>> του ανακοινωνω

<< Τέτοια ώρα; Θα έρθω κι εγώ μαζί σου.>> είπε αποφασίστηκα

<< Θέλω να κανω μια βόλτα, θα γυρίσω γρήγορα.>> του λέω

<< Τέτοια ώρα δεν σε αφήνω μόνη σου.>> είπε και εν τω μεταξύ η ώρα είναι 10

<< Δεν ειμαι μικρό κορίτσι, μια βόλτα θα πάω.>> είπα νευριασμένη

<< Ξέρω πως δεν είσαι μικρή, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Θα έρθω μαζί σου ή δεν θα πας πουθενά.>> είπε και γελάω

<< Όχι, θα κάτσεις εδώ. Δεν είσαι ούτε πατέρας μου ούτε αδερφός μου ούτε κηδεμόνας μου για να μου λες τι να κάνω.>> του φώναξα και πήγα στο δωμάτιο μου

Έβαλα κάτι πρόχειρα ρούχα και εφυγα αγνοώντας τον Νίκο που φώναζε το όνομα μου.

Δεν καταλαβαίνω, τι σκατα μπορεί να παθω; Μια βόλτα θα κάνω και θα γυρίσω.

<< Μαρία!>> ακούω κάποιον να φωνάζει αλλά δεν δίνω σημασία

Κάποιος μου τραβάει το χέρι και ξαφνιαζομαι, γυρνάω και βλέπω τον Άλεξ. Ίσως είχε δίκιο ο Άλεξ..

<< Τι στο διάολο θες;>> ρώτησα

Με παρακολουθεί;

<< Δεν μπορείς να κυκλοφορείς τέτοια ώρα έξω μόνη σου.>>

<< Γιατί; Θα εμφανιστεί ο κακός ο λύκος;>> είπα όλο ειρωνιά

Μου την σπαει να μου λένε τι να κάνω, ειδικά ο Άλεξ που δεν του πέφτει καν λόγος.

<< Θα σε πάω σπίτι σου, ελα έχω παρκάρει κοντά την μηχανή.>> είπε και νομίζει όντως ότι θα τον ακολουθήσω

<< Ποιος σου είπε πως θέλω να πάω σπίτι; Και συγκεκριμένα να με πας εσύ;>> ρώτησα

<< Δεν καταλαβαίνεις γαμω; Είναι επικίνδυνα. >> είπε νευριασμένος

Α ναι νευριάσε τώρα..

<< Νομίζω ξέρω να προστατεύω τον εαυτό μου.>> είπα φανερά εκνευρισμένη

Λες και είμαι κανα 5χρονο κάνουν

<< Δεν θα στο ξανά πω!>> είπε και σε άλλη περίπτωση δεν θα έλεγα τίποτα, θα τον υπάκουσα αλλά όχι αυτή την φορά