It's not over [Book 2]

Σκατα. {41}

ΑΛΕΞ POV

Μια βδομάδα και κάτι

Περπατάω χωρίς να ξέρω που πηγαίνω. Έχει περάσει μια βδομάδα από τότε που η Μαρία το τελείωσε.

Η αλήθεια είναι πως μου λείπει ακόμα κι αν πέρασε μια βδομάδα. Σε άλλη περίπτωση θα έκανα τα πάντα για να πάρω αυτό που θέλω,δηλαδή εκείνη αλλά σε αυτή την φάση δεν θα κάνω τίποτα, θα μείνω απλά μακριά της. Μπορεί όλο αυτό να μου φαίνεται κάπως περίεργο γιατί δεν είναι κάτι που θα έκανε η Μαρία αλλά δεν θα το ψάξω. Μου είπε να μείνω μακριά της αν την αγαπώ και αυτό θα κάνω.

Δεν θέλω να την πληγωνω και να της γίνομαι εμπόδιο.

<< Άλεξ;>> ακούω μια φωνή και βλέπω μπροστά μου τον Νίκο

<< Γεια.>> είπα αδιάφορα

Άραγε θα ξέρει τον πραγματικό λόγο που με χώρισε η Μαρία;

<< Γεια.>> είπε

Να τον ρωτήσω τι κανει η Μαρια; Θέλω να ξέρω

<< Η Μαρία τι κανει;>> ρώτησα όσο πιο αδιάφορα μπορούσα

<< Δεν είμαι σίγουρος,ανησυχώ για εκείνη.>> είπε και δεν φαίνεται ούτε εκείνος καλά

<< Μάλιστα. >> είπα και πήγα να φύγω εξάλλου δεν μπορώ να κάνω κάτι

<< Περίμενε. >> με σταμάτησε

>> Είσαι ο μόνος που την έκανε χαρούμενη,ίσως εσύ να μπορείς να κάνεις κάτι.>> είπε

Είμαι αυτός που της προκάλεσε πόνο το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να μείνω μακριά της.

<< Λυπάμαι αλλά πλέον δεν μπορώ να κάνω κάτι. Με άφησε.>> είπα και έφυγα

Με άφησε..

Γι'αυτό δεν ανοιγομαι σε ανθρώπους. Γιατι όταν ανοιχτείς και φύγουν μετά θα μείνεις με ένα τίποτα. Ποτε μου δεν φοβόμουν ότι θα χάσω κάτι από την ζωή μου γιατι ποτε μου δεν είχα κάτι να χάσω αλλά όταν γνώρισα την Μαρία τα πράγματα άλλαξαν..

Διακινδυνεύσα πολλά για να είμαστε μαζί, έκανα πίσω και τελικά τι; Είμαστε χωριστά. Γι'αυτό όλοι λένε να δίνουμε τα πάντα όταν αγαπάμε; Για να μείνουμε με ένα τίποτα; Γιατί εγώ έμεινα με ένα τίποτα. Και το χειρότερο; Δεν μπορώ να το αλλάξω.

+++

Φτάνω στην συμμορία.

<< Άλεξ έχεις επισκέπτες. >> είπε ο Άρης μόλις μπήκα μέσα