gittin gideli. || ziam.

'1

sadistsair'e kurgusunu Ziam versiyon yapmama izin verdiği için teşekkür ederim. 'Gittin Gideli' hikayesinin ziam versiyonudur.

~~~

"Hazır mısın Zayn?" diyen Niall'ın sesiyle oturduğum koltuktan kalktım ve başımı salladım.

Ruh gibi göründüğüme emindim. Her zamanki gibi mosmor gözler, soluk bir ten, baygın bakışlar. Yaşamıyor gibiydim. Hoş, yaşadığım da söylenemezdi ya.

"Bak, bunu yapmak zorunda değiliz. İstemezsen-"

"İstiyorum. Sorun değil, yapabilirim." dedim tek düze bir sesle.

"Hadi bakalım üstesinden geliriz biz." dedi Louis güven verici bir sesle. "One Direction'a."

"One Direction'a."

Yumruğumu onlar gibi kaldırdım.

"One Direction'a." dedim buruk bir gülümsemeyle.

"O zaman hayranlanmızı bekletmeyelim, ha?" dedi Niall gülümseyerek.

"Makyöjümüz sana çok kızdı ama zorla kovdum. Menejere şikayet edecekmiş." dedi Louis.

"Bence benim zombi görüntümü daha çok seviyorlar."

"Ben bayılıyorum şahsen. Sıcak Kalpler filminde gibiyim." diye devam etti Louis.

"Louis gevşeme. Bugünü biliyorsun." dedi Niall kızarak.

"Biliyorum. Ama Liam'ı da biliyorum. Surat astığımızı görse hepimizi tokatlardı."

"Keşke gelse tokatlasa." dedim hüzünle. Sözlerime karşın sessiz kaldılar.

Sahne arkasında hazır bekliyorduk. Birazdan dev bir salonda sahne alacaktık. Gram heyecanım yoktu. Ama bu onun hayaliydi o yüzden surat asmaya hakkım da yoktu.

"O zaman One Direction sizlerleee!" diyen duyuruyle sahneye çıktık.

Mikrafonun arkasına geçip kalabalığa baktım. İstemsizce yutkundum. Bu neydi yahu!

"Herkese selam Londra!" diye bağırdı Niall.

"Bugün grubumuzun ilk resmi konserinin 3. yıl dönümü ve canımız Liam'ın 3.ölüm yıldönümü. Bu an onun hayaliydi. Eğer buradaysak onun için. Bu şarkılar da onun için." dedi Louis mikrofana doğru.

"Biliyorum." dedim mikrofana doğru. "O göklerde bir yerlerde. O yüzden ben onun şarkılarını söylerken hana değil göklere bakın. Çünkü asıl yıldız o."

Büyük bir alkış koparken benden bilinçsizce gözlerim dolmuştu.

"O zaman ilk şarkımız; Ölüm bana yetmez."

Liam'ın yazdığı son şarkıydı bu. Sanki biliyordu. Sanki hissetmişti.

Bir kaç şarkı daha söyledikten sonra sustum. Derin bir nefes alıp mikrofana konuşmaya başladım.

"Liam ile Aşk Tesadüfleri Sever'i birlikte izlemiştik. İkimizde hüngür hüngür ağlamıştık. Liam o günden sonra 'Hoşçakal' şarkısına takmıştı. Onu söyler dururdu. Ben o gece ona hoşçakal diyemedim, veda edemedim. Çünkü gidecegine inanmak istememiştim. Artık farkındayım, sen gittin, hoşçakal."

Gözlerimi yumdum ve kimsenin duymacağı şekilde fısıldadım. "Sevgilim."

"Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum. Bulduğumu zannettiğimde kendimden ayrı düştüm."

"Bu garip bir veda olacak çünkü aslında hep içimdesin. Ne kadar uzağa gitsem de gittiğim her yerde benimlesin."

"Söylenecek söz yok, gidiyorum ben... Hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal."

Giden sendin sevgilim. Kalan ben. Ama olsun be hoşçakal...