kıskanç Abilerim

❤️3. Bölüm❤️

Kızlarla biraz daha konuştuktan sonra içeriye öğretmen girdi. Zaten ilk gün diye yoklama alıp gidiyorlardı oh ne ala memleket. bizde burda yok yazılmayalım diye daha karga bokunu yemeden kalkıp gelelim.

Ben öğretmelere içimden saydırırken Arya kafama vurduğunda içimden saydırmayı bırakıp bugün ne yapacağımızı konuşmaya başladık.

<><><><><><><><><><><><><><><><>

Son derse gelmiştik çantalarımızı toplarken kızlara dönüp

"Beni kapının önünde bekleyin ben abimden izin almaya gideceğim"

Hepsi onaylayınca koşarak Aşağıya indim. Öğretmenler odasına girdim Mert abim eşyalarını dolaba koyuyordu. Aynı şekilde Yiğit abimde etrafa baktığımda Burak abimi göremedim.

Kaşlarımı hafif çatım. Boşverip Mert abimin yanına gittim. Kaan abimden sonra Mert abim en anlayışlı kişidir. Yiğit abim ile Mert abim beni görünce kaşlarını çattılar.

"Ne oldu güzelim bir sıkıntı mı var...?"

"Mert abi merak etme bir şey olmadı. Ben sadece bir şey soracaktım."

Yiğit abim"sor bakalım birisi seni rahatsız mı etti!?"

Yiğit abim bunu söyleyince Mert abim ile Yiğit abim sinirli ve kızgın bir şekilde bana bakmaya başladılar.

"Oha abi büyük bir seneryo yazdın ha iki dakika da e yuh yani. Merak etme kimse beni rahatsız etmiyor. Sadece bugünlük kızlarla kafeye gidecez. Lütfen hemen hayır demeyin."

Yiğit abim " kaç dakika sonra hayır diyelim."

Bunu diyince yüzüm istemsizce buruştu. Mert abime dönerek

"Abii lütfen zaten bir kaç gine dersler yoğunlaşacak."

Abim bana sıcacık gülümseme ile baktıktan sonra

"Güzelim böyle bir şey olmuyacak biliyorsun değil mi!?"

"Yaa abii sende mii!!"

Dedim ağlamaklı bir ses ile. Ve öğretmenler sınıfından çıkıp kızların yanına gittim. Kısaca özet geçtim. İzin vermediklerini. Kızlar ben gelmeyeceğim için onlarda gitmemeye karar verdiler. Okuldan sonra ev gitmek için Mert abimin arabasının yanına doğru gitmeye başladım. Arabaya kızgınca bindim ve eve gitmeyi bekledim.

Mert'en....(Okuldan sonra eve geldiler)

"Alo Kaan abi nasılsın"

"İyim koçum ya sen. Bir sıkıntı yok değil mi?"

"Bir sıkıntı yok ama Dolunay..."

"Dolunaya ne oldu??"

Kaan abim sözümü bitirmeme izin vermeden hemen söze girdi. Sesinde bir endişe, korku vardı. Abimi rahatlatmak adına hızlıca

"Dolunaya bir şey olmadı abi merak etme. Sadece bugün arkadaşlarıyla kafeye girmek istedi.izin vermedim bizimle konuşmuyor. Sen akşam bi konuşsan diyorum."

"Hmm peki tamam iyi etmişsin. Ben akşam konuşurum."

"Tamam abi senle sonra konuşuruz."

"Tamam hadi sonra görüşürüz."

"Görülürüz"

Evet bu konuyuda çözdük. Dolabımdan siyah bir şort alıp giydim. Odamdan çıkıp bodruma indim. Bodrumumuzda spor aletleri vardı. Ama benim favorim kum torbasıydı. Bunları düşünürken bodruma inmiştim. Elime boks bezini sardıktan sonra kum torbasına vurmaya başladım. Her vuruşumdan rahatladığımı hissediyorum.

Bugün olanları düşündüm de Dolunayı biraz sıkıyoruz tamam hatta baya bi sıkıyoruz kısıtlıyoruz ama onu köpekler gibi kıskanırken... ah o benim annemden ve babamdan sonra ki kıymetlimiz.

Bazen abimlerimden ve kardeşlerimden bile kıskanıyorum. Kimse ile konuşmasın sadece benimle konuşsun istiyorum. Bazen çok konuşuyor ama olsun benle konuşacaksa dinlerim ben onu.

O benim karanlık tarafındaki toz pembemdir. O benim aydınlığımdır. O benim herşeyimdir ben onsuz yaşayamam ki.

"Ahh!"

acı ile inlediğimde, ayak bileğimi burkmuştum. Ağzımdan bir ahlaksız bir küfür çıktı. Yerde öylece uzanmış beyaz tavana bakıyordum. Bir zaman sonra kalkıp odama çıkmaya başladım.

<><><><><><><><><><><><><><><><>

Kestik ✂️

Huhu ben geldim bugün baya bi uzun bölüm oldu diğerlerine kıyasla her neyse

Bölümü nasıl buldunuz bence güzel oldu bir diğer bölümde daha da heyecanlı geçecek.

Bakalım kaan dolunayı ikna edecek mi?

Sizce hemen afetsin mi dolunay?

Yoksa zorlasın mı?

Her neyse size güzel bir söz bırakıyorum

Sana ne demeliyim? Hayatım desem hayat kısa, güneşim desem güneş batıyor, çiçeğim desem o da soluyor... sana canım demeliyim, çünkü bu can seninle yaşıyor!

(Düzenlendi...)