aydan çalınan masallar | yoonmin ✓

sıfır

Adımları artık dengesizleşmişti.

Bacaklarını derin kumlara batırıp çıkarmak saatler sonunda iyice zorlaşıyordu. Bu uçsuz bucaksız görünen çölde değil ilerlemek, durup bir an için dinlenmek bile zordu. Ama ilerlemesi gerekiyordu, umudu yoktu ama ona yardım edebileceği birilerine rast gelmesini istiyordu.

İçi kum dolan pabuçlarıyla ilerlemek kolay değildi. Bacakları, bir kuklanın bacakları gibi ileri geri hareket ederken alnında biriken teri, eskimiş ve rengi artık beyaz dışında her şey olan ince gömleğinin eteğine sildi ve bunu yapmasıyla yere yığılması bir oldu.

Gücü yoktu.

Gözleri, diretse de kapanıyordu. Yoongi daha fazla karşı gelmenin anlamsız olduğuna, o istediği yardıma ulaşamayacağına kanaat getirdiğinde gözlerini kapadı.

Belki birkaç dakika geçmişti, belki saatler; bilmiyordu. Bilinci açıktı, gözlerinin önüne bir gölge düştüğünde yakıcı çöl güneşinden bir an kurtulmanın ferahlığıyla kirpiklerini kırpıştırarak açtı.

Başında üç kadın asker dikiliyordu.

Bir an hayal görüyor olmalı diye düşündü; gördüklerini doğrulamak için gözlerini birkaç kez daha kırpıştırdı. Hayal veya yanlış görmüyordu, gerçekten de başında kadın askerler duruyordu.

Kurumuş dudaklarında bir tebessüm belirdi. Demek ki o efsanelere konu olan Kadınlar Ülkesi gerçekti.