aydan çalınan masallar | yoonmin ✓

yedi

Yoongi'yi babaannesi büyüttü demek yanlış olmazdı.

Küçük bir köydü onlarınki. Evleri ise köyün en dışında kalan evdi. Bazen o ev köye o kadar uzaktaymış gibi geliyordu ki sanki köyden bağımsız gibi duruyordu.

Köyde Yoongi'nin yaşlarında ya da Yoongi'den küçük başka çocuk yoktu. Sadece Yoongi'nin ondan beş yaş büyük abisi vardı. Abisi belli bir yaşa gelip annesi ile tarlada çalışmaya başlayana kadar Yoongi abisi ile oynamıştı, daha sonra ise kendini yalnız başına bulmuştu. Artık oyun arkadaşı yoktu çünkü abisi büyümüş ve çalışmaya başlamıştı. Başta kendisi de tarlaya gitmek, abisi gibi çalışmak istemişti ama tarlada çalışmak için çok küçüktü.

Babaannesi, oğlu, gelini ve torunuyla tarlaya gittiğinde Yoongi ile evde yalnız kalırdı ve yaşlı kadın elinden geldiğince Yoongi ile oynardı. İlk başlarda kendisine ayak uydurmaya çalışan kadın ile oynasa da sonraları bundan zevk almamaya başlamıştı. Zaten kadın da yaşından dolayı çabucak yoruluyor ve torunuyla oynamaya devam edemiyordu.

Gün geçtikçe Yoongi daha çok içine kapanık bir çocuk olmaya başlamıştı. Oyun arkadaşı olmaması ve enerjisini istediği gibi atamaması onu pasifleştirirken babaannesi onun bu durumunu fark eden ve ona üzülen tek insandı.

Bazen torununu komşulara yolluyor, farklı yüzler görmesini, farklı insanlarla konuşmasını sağlamaya çalışıyordu. Ama Yoongi'nin ihtiyacı olan bu değildi ki... o sadece oyun arkadaşı istiyordu, abisini istiyordu.

Sonunda kadın bu işin böyle olmayacağını anlayıp bir gece uyumadan önce onu kendi yatağına aldı ve çocukluğundan kalma masallardan birini anlatmaya başladı.

Masallar Yoongi'nin hoşuna gitmeye başlamıştı. Her sabah hemencecik yatma vakti gelsin diye dualar ediyordu ve yatma vakti de gelince babaannesinin koynuna sokulup kadının anlatacağı masalı sabırsızlıkla dinlerken uyuyakalıyordu.

Yoongi ne deniz görmüştü ne de çöl ama babaannesi sayesinde ikisini de iyi biliyordu.

Zaman geçti, Yoongi biraz daha büyüdü. Artık akşam olmasını beklerken ortalıkta boş boş dolanmak veya karıncalar için yol yapmak yerine odunları oymaya başlamıştı. Odunları alıyor, kabuklarını soyuyor ve onlara istediği şekli veriyordu. Bu şekilde nasıl akşam olduğunu fark etmiyordu.

Bir gün babaannesi öldüğünde hiçbir şey Yoongi için eskisi gibi olmadı. Artık geceleri ona masal anlatan bir babaannesi olmadığı gibi evde kalıp gönlünce marangozluk da yapamıyordu. Büyümüştü ve tarlaya, ailesine yardıma gitmesi gerekiyordu.

Babaannesinden birkaç ay sonra annesi de ölmüştü.

Yoongi büyümenin acı veren bir şey olduğunu o yıl öğrenmişti.

***

Yine uyuyamadığı, bu yüzden camdan ayı izlediği bir geceydi. Babaannesi ölüp de ona masal anlatamadığı her gece Yoongi kendi soğuk yatağında pencereden görebildiği kadar ayı izliyor ve uykuya dalmaya çalışıyordu. Bazen aklında kalan masalları sanki ay ona anlatıyormuş gibi düşünüp uyumaya çalışıyordu. Ama uykuya dalmak Yoongi için zor oluyordu, gün içinde ne kadar yorulursa yorulsun uykuya dalamıyordu.

Ellerini başının altında birleştirmiş ayı izlerken uzaktan görünen dumanlar kalkmasına neden olmuştu. Yoongi'nin kaldığı oda köye dönüktü ve dumanlar da oradan geliyordu.

Çıplak ayaklarını sürüye sürüye pencereye yaklaştı ve karşısında alev almış köye baktı. Henüz sesleri oraya ulaşmıyordu ama insanlar tek tek evlerinden çıkıyorlardı. Kimse yangını söndürmek için bir şey yapmıyordu ve bu Yoongi'nin dikkatini çekmişti. Sonra fark etti: her yerde haydutlar vardı.

Sonrası daha çok hayal gibiydi. Önce tüm ailesini uyandırmıştı. Haydutlar henüz kendi evlerine gelmediği için kaçmaya fırsatları vardı ve bunu oldukça iyi kullanmaları gerekiyordu. Ama babasının ayağı takılıp da düşmesi her şeyi değiştirmişti.

Yoongi önden koşuyordu ve arkasında olanı çok geç fark etmişti. Babası yerde acı ile inlediğinde bunun basit bir düşme olmadığını anladı. Yaklaştığında babasının ayağına bir çivi saplandığını o karanlıkta gördü.

Sesler bir uğultu gibi kulağına dolarken evlerden yükselen duman da artık gözlerini acıtıyordu. O ana dair tek hatırladığı abisinin ona ne olursa olsun arkasına bakmadan ilerlemesini söylemesiydi ancak Yoongi ailesini arkasında bırakmakta zorluk çekiyordu. Abisinin ıslarlarına daha fazla dayanamayıp yoluna devam etti. Sadece bir an geriye dönüp baktığında ailesinden hayatta kalan tek insanın o olduğunu öğrenmişti.