🎲
14 Şubat 2010, İstanbul...
"Seviyorum Sevmiyorum
Kaç yaprak var bilmiyorum
Ben seni kopardım attım
Kendimi toparlıyorum"
"Begüm!" diye bağırdım.
"Var mı şimdi başka biri?
Onu bana benzettin mi?"
"Begüm!" diye bağırdım, bir kez daha.
"Ne yaparsan o ben olmaz
Parçaları sana uymaz"
Ben kendi sesimi bu müzikte zar zor duyuyorken, Begüm'ün beni duyması imkansızdı.
"Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?
Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?"
Sakin olmaya çalışırken, yorgana bir tekme attım.
"Yok ki senin bir yedeğin
Kötü kedi Şerafettin
Söyle nasıl kıydın bana
Hem canındım hem ciğerin"
"Begüm!"
"Kendimi bulamıyorum
Geri alamıyorum
Ben her gece rüyalarda
Hep sana hak veriyorum"
Begüm'e hakkını vermek için güzel bir pazar sabahıydı.
"Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?
Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?"
Hayatımda bu kadar uzun bir nakarat duymamıştım.
"Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?"
Banyonun kapısını kapatmama rağmen şarkıyı duyuyordum.
Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?"
Hoparlörü kırmak istiyordum.
"Yok ki senin bir yedeğin
Yok ki senin bir yedeğin."
Odadan çıktım ve salona yürümeye başladım.
"Yok ki senin bir yedeğin
Yok ki senin bir yedeğin."
Salona yaklaştıkça şarkı daha yüksek duyuluyor ve katlanılamaz bir hal alıyordu.
"Yok ki senin bir yedeğin
Yok ki senin bir yedeğin"
Salonun ortasında, tam bir deli gibi dans eden Begüm'e baktım.
"Seviyorum Sevmiyorum
Kaç yaprak var bilmiyorum"
Annem ve babam, hayatlarında hiç bu kadar iğrenç dans eden bir insan görmemiş gibi Begüm'ü izliyorlardı.
"Ben seni kopardım attım
Kendimi toparlıyorum"
"Bu ne ya?!" diye bağırdı Gökhan. Muhtemelen onun sesini yalnızca ben duymuştum. Gözlerini ovalayarak salona geldi. Ayakta uyuyordu. "N'apıyor bu?" diye sordu. Kesinlikle dayak istiyordu.
"Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?
Kendimi bunun için mi yorucam ben?
Kalbimi bunun için mi kırıcam ben?"
Annem, Gökhan ile beni fark ettiğinde şarkının sesini kıstı. Fakat bu Begüm'ün umurunda olmamıştı. Tekrar gürültü kirliliği yaratmak için, bu sefer kendisi bağıra bağıra şarkıyı söylemeye başladı. Sesi gerçekten kötü. Bu sesten rahatsız olan yalnızca ben olamazdım ama babamın gülümsemesine bakılırsa, bu şekilde uyanmamdan oldukça zevk almış durumdaydı. Babamın şu anki halimi görmesi, Begüm'ün sesine katlanmasını kolaylaştırıyor olmalı.
YOU ARE READING
Maça Kızı 8
General Fiction"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUN...
