My Step Brother

Κεφάλαιο 15

Βγήκε από το δωμάτιο της και πήγε μέχρι το δικό του... Χτύπησε την πόρτα και μόνο όταν άκουσε την φωνή του μπήκε στο δωμάτιο.
«Σε ξύπνησα;»
«Δεν πειράζει... τι είναι;»
«Όχι όχι... κοιμήσου δεν το κατάλαβα»
«Έλα εδώ μωρε... τι θες;»
«Αρχικά να βάλεις μπλούζα»
«Γιατί; Σε δεν μπορείς να Αυγ εκτονωθείς;»
«Χαχα... καμία σχέση»
«Τότε καλά είμαστε λέγε»
«Αρουλη μου» του είπε γλυκα.
Πως το είπε έτσι; Αρουλη μου... Μακάρι να το έλεγε συνέχεια.
«Τι θες μικρή; Ποτε δεν μου μιλάς έτσι γλυκα»
«Και δεν θα το έκανα αν δεν σε χρειαζόμουν»
«Ακούω»
«Μαθηματικά»
«Ναι τι;»
«Δεν καταλαβαίνω τίποτα και εσυ είσαι καλός... θα με βοηθήσεις;»
«Δώσε μου μισή ώρα... να πιω καφέ μα ξυπνήσω και έρχομαι»
«Είσαι ο καλύτερος» του είπε και πήγε ξανά στο δωμάτιο της για να διαβάσει κάτι άλλο μέχρι να έρθει ο Άρης.
«Να μπω;» Της είπε λίγη ώρα μετά.
Στεκοταν έξω από την πόρτα της φορώντας μια φαρδιά γκρι φόρμα και μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα και φυσικά τον καφέ στο χέρι.
«Ναι έλα» είπε και του έκανε χώρο στο κρεβάτι της.
«Σου έφριξα καφέ»
«Αφού δεν ξέρεις πως τον πίνω»
«Πετιμέζι»
«Νταξει είναι λίγο πιο γλυκός από όσο πρέπει» είπε και πήρε το ένα ποτήρι από τα χέρια του.
«Αρχαία διαβάζεις;»
«Ναι... έχω να μεταφράσω ένα κείμενο»
«Καλά άστο τώρα και φέρε να δω τι θες στα μαθηματικά»
«Εεε καλά εμένα τι με θες... παρτα δες τα... λυστα... να κάνω εγώ την μετάφραση μου»
«Δεν στα πάνε καλά... εσυ θα τα κανεις εγώ απλά θα εξηγώ»
«Αφού εσυ θα τα λύσεις στο τέλος» παραπονέθηκε.
«Ξεκινα»
«Μα δεν ξέρω τι να κάνω»
«Θα στα εξηγήσω» είπε και άρχισε να της δείχνει τι πρέπει να κάνει.
Μπορεί οι στιγμές που δεν ήταν μαλωμένοι να ήταν λίγες αλλά αυτές οι λίγες ήταν και οι καλύτερες...Όμως αυτές λίγες ήταν που τον έκαναν να αισθάνεται αυτό το μπέρδεμα μέσα του
«Είδες δεν ήταν και τόσο δύσκολα»
«Ααα μπα»
«Απλά δεν δίνεις βάση για αυτό δεν τα καταλαβαίνεις»
«Και δεν πρόκειται να δώσω ποτε βάση όποτε θα σε ξανά χρειαστώ»
«Στην διάθεση σου δεσποινίς» είπε και το κινητό του χτύπησε.
«Ναι»
«Έλα... τι έγινε;»
«Το βράδυ; Καλά δεν ξέρω πάμε»
«Ναι κανόνισε... έλα τα λέμε»
«Έχουμε έξοδο;»
«Όπως το είπες έχουμε»
«Δεν σε καταλαβαίνω»
«Θα έρθεις μαζί μου»
«Ούτε κατά διάνοια»
«Ναι καλά...»
«Δεν έρχομαι... τι να κάνω εγώ μαζί σου;»
«Ότι κάνει όλος ο κόσμος που βγαίνει με παρέα... θα περάσεις καλά»
«Καλά περνάω και στο σπίτι μου»
«Θα έρθεις
«Όχι»
«Θα έρθεις»
«Δεν θα έρθω»
«Ναι θα έρθεις.»

Τελικά είχε καταφέρει να την πείσει να πάει μαζί του... Αυτο ήταν καθαρός εκβιασμός...
«Θα σου κάνω τα μαθηματικά αν εσυ μου κάνεις την χάρη να βγεις»
Ήταν βαρύ το δίλλημα... Τελικά δέχτηκε... Νταξει τη ψυχή είχε μια βραδινή έξοδος... Δεν είχε βγει και πολλές φορές βράδυ... Δεν το συνήθιζε αλλά σιγά... Μια φορά θα ήταν... Δεν θα έβγαινε και συνέχεια. Τώρα στηνόταν μπροστά στην ντουλάπα της και έψαχνε κάτι να φορέσει.
Φόρεμα; Όχι.. Φούστα; Μπαα.
«Όχι παντελόνι» είπε ο Άρης που στεκοταν στην πόρτα.
Ήταν όμορφος.. δεν τον είχε συνηθίσει ντυμένο στα καλά του... Τον είχε συνηθίσει με το ατημέλητο στυλ με τις φόρμες και τα απλά μπλουζάκια.
«Δεν θα μου πεις και τι θα βάλω»
«Ναι θα σου πω» είπε και έριξε μια μάτια στην ντουλάπα της.
«Μμμμμ... αυτό» είπε και έβγαλε έξω ένα φόρεμα...
Εκείνη το κοίταξε... Ήταν ένα μαύρο στενό φόρεμα... Ποσά συναισθήματα έκρυβε.
«Τι έγινε;»
«Ήταν δώρο του μπαμπά μου... δεν ξέρω καν αν μου κάνει»
«Ευκαιρία να μάθεις» της είπε και της το έσωσε ενώ εκείνος βγήκε για ξα την αφήσει να αλλάξει.
Πράγματι της έκανε ακόμα... μια φορά το είχε βάλει αυτό το φόρεμα... Δεν το έβγαλε το άφησε.. για τον μπαμπά της. Βάφτηκε έβγαλε και τα παπούτσια της και βγήκε από το δωμάτιο. Ο Άρης την κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα...
«Ου-α-ου»
«Κλείσε το στόμα θα μπει καμία μύγα»
«Μωρε δεν πάει να μπει... αλλά κάτι με χαλάει» σχολίασε.
«Τι;»
«Το μαλλί... άστο κάτω»
«Δεν το αφήνω ποτε κάτω»
«Ευκαιρία» είπε και τράβηξε το κοκαλάκι της.
«Πολύ καλύτερα» είπε και ίσιωσε κάποιες τούφες που πετούσαν.
Ήταν τόσο όμορφη... Μα τόσο όμορφη. Που ούτε και εκείνος ο ίδιος δεν μπορούσε να καταλάβει την τον κράτησε πίσω και δεν έκανε αυτό που ήθελε καιρό να κάνει... Τι τον κράτησε πίσω και δεν την φίλησε...