Infinity [BL]

Rozdział 10

Ogień 

Ranga znaku : 1 

Występowanie : Rzadki

Typ znaku : Emiter

Słabe strony : Środowisko wodne

Zasięg znaku : Bliski i daleki dystans

Najmocniejszy ruch : Ogień Piekielny

Działanie znaku : Osoba posiadająca ten znak jest w stanie wytworzyć z każdego miejsca jej ciała płomienie o temperaturze regulowanej przez użytkownika. Dodatkowo osoba ta jest w stanie nagrzewać swoje ciało na potrzeby własne oraz wydzielać ciepło i dym.

Informacje : Osoby z tym znakiem posiadają podwyższoną temperaturę ciała (nawet do 40 stopni) z tego powodu, źle się czują w gorących pomieszczeniach. Wystawienie osoby w wysoką temperaturę może trwale uszkodzić jej mózg. Wady te mogą być zredukowane do zera poprzez odpowiedni trening.

~~~~~~~~~~~~~~

Tak też minęły 3 tygodnie. Chodziłem do szkoły, walczyłem w sparingach i tak podsumowując to nic ciekawego się nie działo. Oficjalnie Aria i reszta zostali osobami, z którymi po szkole wychodziłem na kawę, do kina, na imprezy. Można powiedzieć, że dzięki nim nauczyłem się normalnie żyć.  Całkowicie zapomnieliśmy o projekcie, który mieliśmy robić dla Blaziera. 

Tak więc teraz siedzieliśmy wszyscy razem w pokoju Arii i dyskutowaliśmy co najlepiej wybrać jako drugie. Uznaliśmy, że najbardziej fair będzie odliczyć do 3 i po tym żeby każdy powiedział numer zadania, które mamy wykonać. Osobą odliczającą był Eden i ma jeden wszyscy zgodnie powiedzieli numer 2. 

Zasięg znaku... miało to polegać na sprawdzeniu jak daleko możemy naszego znaku użyć. Dzień przed ustalonym terminem Gray kupił w sklepie najdłuższą miarkę jaką mieli w sklepie. Okazało się to urządzenie, reagujące na zmianie położenia. Zainwestowaliśmy również w słuchawkę, aby kontaktować się podczas wykonywania zadania.

Zebraliśmy się na polu treningowym i na zasadzie losowania uzgodniliśmy naszą kolejność. Numer pierwszy wylosował Kai, którego zasięg miał obejmować wysokość lotu i odległość wystrzału piór.  Przywiązaliśmy blondynowi czujnik do nadgarstka, po czym przyglądaliśmy się uważnie jak powoli z jego rąk wyrastają pióra, a usta i nos przekształcają w dziób. Chłopak pokazał nam, że jest gotowy, a Gray włączył przez telefon czujnik, który miał opcje połączenia z komórką.  Kai mocnym odepchnięciem wzbił się w powietrze, lecąc w górę. Patrzyliśmy wszyscy jak numery na liczniku rosną. Mój wzrok powędrował w górę, gdzie chłopak w dalszym ciągu oddalał się. Teraz mogliśmy zobaczyć tylko niewielką, poruszającą się kulkę. Wsłuchiwaliśmy się w ciężkie oddychanie blondyna, które wydobywało się z telefonu Arii. Nagle usłyszeliśmy nierówne dyszenie po drugiej stronie słuchawki. Blondyn zdołał powiedzieć "Mam dosyć" i "mało tlenu" po czym progresywnie zaczął opadać. Zatrzymaliśmy czujnik na najwyższej wartości i od razu zapisaliśmy ją w dzienniku. Kai był na ziemi kilkanaście sekund później. Brał głębokie, drżące wdechy i pełne ulgi wydechy. Poczekaliśmy kilka minut aż dojdzie do siebie i zresetowaliśmy licznik. Blondyn wzbił się w powietrze po raz drugi po czym z jego skrzydeł wyleciało kilka piór. Musiałem przyznać, że straciłem je z oczu dosyć szybko. Kai poleciał szybko szukać tego, które poleciało najdalej. Kiedy je znalazł mogliśmy zapisać jego wynik w tabeli.

Drugą kandydatką była Aria, u niej nie musieliśmy mierzyć wysokości (bo nie umiała latać). Natomiast daliśmy jej 5-kilogramowy ciężarek i kazaliśmy rzucić nim umysłem tak daleko jak umie. Dziewczyna posłuchała i już po chwili jej znak świecił intensywnie na fioletowo. Ciężarek podniósł się na poziom jej klatki piersiowej, po czym wystrzelił gwałtownie w górę, a następnie przed siebie. Kai jak zwykle poleciał zmierzyć odległość. Zapisaliśmy jej wynik w zeszycie. Widząc jej możliwości w podnoszeniu przedmiotów poprosiliśmy ją aby podniosła ciężarek jak najwyżej jak umie, a Kai poleci za nim mierząc odległość. Tak jak postanowiliśmy tak też się stało. Aria podniosła ciężarek tak wysoko, że już praktycznie nie wiedzieliśmy gdzie jest. Tak było przynajmniej dopóki nie spadł on centralnie przed nas.