Vampir Çocuk - Taekook-

Ben Ona Aşığım

"Sen iğrençsin!"

"Jungkook! Lütfen geri dön!"

"Üşüyorum.."

"Neden bunu yaptın.."

"Jungkool gel ve al beni!"

"Ne olur.."

Taehyung fazla derecede akan gözyaşlarının sebebiyle koşarken ağaçtan ağaca çarpıyordu.

"Jungkook! Bırakma beni, ne olur!"

Gücü bitmişti koşmaktan. Sürükleniyordu adeta.

Yattı yapraklara. Kıvrıldı. Küçücük  oldu.

Soğuktu. Jungkook kadar soğuktu.

Taehyung ağlamaktan kızarmış gözlerini yorgunluktan ne kadar kapatmak istemese de kendiliğinden oluyordu. Ve uyudu orda.

¿?¿

"İğrenç bir varlıksın."

"Yol boyunca bunu dedin Jimin. Anladım."

"Onu nasıl bırakabildin orada?"

"Sen ne ara insanları bu kadar önemsiyorsun Jimin?"

"O çocuk buraya geldiğinden beri Jungkook."

"Bırakmam gerekiyordu."

"Seni gerçekten anlamıyorum. Onu gittin aldın sonra onu ormanda bıraktın."

Jungkook sinirlenmiş olacak ki arabayı sağa çekip arabadan çıktıktan sınra Jimin'i de çıkartmıştı.

"ONU DA DİĞERLERİ GİBİ ÖLDÜRMEK İSTEMİYORUM JİMİN. BEN SEVEMEM. BEN LANETLENMİŞİM. ONUN DA ÖLMESİNİ GÖZE ALAMAM."

"ONU ORMANDA BIRAKARAK ZATEN ÖLMESİNE ADIM ATTIN! BELKİ ÇOKTAN BİR VAMPİR TARAFINDAN YENDİ BİLE!"

"ONU ORMANA BIRAKMAMIN SEBEBİ VAR!"

Jimin alaylı gülüş attıktan sonra yumruklarını daha da sıktı.

"Yaaa öyle mi? Neymiş o sebep?"

¿?¿

Sıcaktı.. Kabustu biliyordum. Gözlerimi açamıyordum. Yapışmıştı kirpiklerim.

Gözümü yavaş yavaş açmaya çalıştım ve başardım. Burası yattığım odaya benzemiyordu.

Kolumdaki sargılara ve morarmış, çatlamış ellerime baktım.

Kabus değildi. Keşke olsaydı dedim içimden. Etrafa iyice baktıktan sonra ayağa kalkmayı denedim. Ama bacaklarım çok güçsüzdü.

İçerden bir kadın elinde tepsi ile yanıma geldikten sonra tepsiyi sehpaya bırakmıştı.

"İyileşmişsin."

"P.. Pardon, ben ned..en burdayım?"

Bağırmaktan ağrayan boğazım yüzünden sesim tam çıkmamıştı.

Kadın elimi tuttuktan sonra gülümseyip konuşmuştu.

"Seni ormanda buldum. Çok kötü durumdaydın. Yaraların vardı. Çoğu yerini kesmişsin. Sonra getirdim eve seni ve bakım yaptım. 2 gün uyanmadın. Gözlerin morarmıştı."

"Be..n çok te..ş-"

"Tamam rica ederim. İnsanlık işim. Sen kendini zorlama. Sana yemek getirdim bak."

Gülümsedikten sonra tepsiyi kucağına aldı ve çorbadan bir kaşık verdi ağzıma.

"Hmm,nasıl güzel mi?"

Kafamı sallamıştım. Cidden çok güzeldi.

Kadın bana yedirirken ben de onu inceliyordum.

Gerçekten güzel bir kadındı. Anneme benziyordu. Ve Jungkook'u andırıyordu. Bu tuhafıma kaçmıştı biraz.

Yemeğimi bitirdikten sonra elime peçete vermişti ve içeri gitmişti. Ağzımı sildikten sonra içerden su ve ilaçlarla gelmişti.

"Boğazın için içmelisin."

Kafamı salladığımda şurubu içirdi ve suyu elime verdi. Suyu içtiğimden sonra elimden alıp sehpaya koydu.

"Benim adım Yuumi."

"Benim adım Taehyung."

"Memnun oldum Taehyung. Nasıl geldin bakalım buraya?"

"Ben...kayboldum."

Gerçekleri söyleyemezdim. İnanmazdı zaten.

"Ailen var mı Taehyung?"

"Hayır.."

Yuumi noona üzülmüş olmalıydı ki hemen elimi tutup özür diledi. Ben de sorun yok anlamımda kafamı salladım.

"Sen dinlenmeye devam et. Ben de dışarda biraz odun keseyim."

Kafamı salladıktan sonra Yuumi noona evden çıkmıştı. Ben de kafamı koyup uyumaya çalışmıştım.

...

"Jungkook, neden bıraktın beni?"

"Özür dilerim Taehyung.."

"Canım çok yandı Jungkook."

"Her şey düzelecek Taehyung."

Jungkook, Taehyung'un elini tutup onun parmağına yüzük takmıştı.

"Bu yüzük.. Kalbinin attığı her ritimin habercisi. Senin kalbin her attığı ritimde ben sana bir kez daha aşık oluyorum Taehyung."

Jungkook Taehyung'u öptükten sonra bir anda dişlerini çıkartmış ve ona saplamıştı.

"JUNGKOOK!"

...

Taehyung gördüğü rüya (?) nedeniyle ter içinde kalkmıştı.

Hemen zorlanarak ayağa kalkıp dışarı çıktı. Hava karanlıktı.

"Yuumi noona!"

"Taehyung?"

Yuumi noona arka kömürlükten çıktıktan sonra Taehyung hemen ona sarılmıştı.

Kadın şaşırmıştı tabii. Beklemiyordu.

"Ben çok kötüyüm."

"Ne oldu Taehyung?"

"Sana anlatmam gereken şeyler var."

Bölüm sonu. Yanlışıkla yayınlamıştım sonra düzelttim. Neyse. Oyvermeyi unutmayın!!