The Marauders And The Twin

Zweinsteinexpress

Pov Ellie

'Ellie, kun je misschien een beetje voortdoen? We wachten op je...', waarom heeft mijn zus ook zo'n irritante stem? Ach ja, boeie!!

'Jaja, ik ben bijna klaar', tja, en de waarheid: ik was nog niet eens begonnen. Zo ben ik nu eenmaal, moet je maar mee kunnen leven eh!!

Papa kwam de trap opgelopen om me te komen helpen met mijn koffer in te pakken. 'Papa ik zei toch dat ik bijna klaar ben!', toch kwam hij me maar helpen, oke eerlijk: ik had hulp nodig.

'Ellie, om te beginnen moet je je kleren opvouwen, anders gaat je koffer niet dicht', oke, dan ga ik maar met een open koffer naar Zweinstein eh...

'Zal ik het voor je doen? Of weetjewat?? Pak kleren die nog opgevouwen zijn uit je kast', zei hij. Best wel slim, maar helaas... zijn plannetje is mislukt!

In mijn kast zitten namelijk geen opgevouwen kleren... jammer eh?!

'Ellie meen je dit', uhh, ja??

En toen zag ik een wonder!! 'Papa, daar, die broek is wel nog opgevouwen!'

'Heb je die zelfs ooit gedragen?', ha ha ha, NEE!!

Ik keek naar de grond, naar mijn voeten, naar- shit ik moet nog sokken aandoen!!

'PAPA, SOKKEN!!', hihi, ik- oh nee mama komt:'Snel papa, mama komt!!', fluisterde ik.

'Doe jij dan misschien ook eens iets', oepsie hehe vergeten...😏

'Oke, wat jij wilt!!', ik propte alles dat ik zag in de koffer, totdat ik op het idee kwam papa's toverstok te jatten. Hehe

Ik ging heel nonchalant achter papa staan -zo nonchalant dat hij zelfs omkeek- en pakte toen heel snel zijn toverstok.

En toen was het gedaan, want mama stond in de deuropening...

Ik liet papa's toverstok vallen en snelde naar mama om haar terug naar beneden te sturen. Ik wou haar wegduwen, maar wat is ze toch sterk!! Zo sterk als een ... kip ...

Jammergenoeg was ik net zo sterk als Coco dus ik kon haar niet wegduwen.

Ondertussen pakte papa zijn toverstok en toverde alle benodigdheden mijn koffer in, terwijl mama probeerde te kijken wat er gaande was achter mij.

Helaas voor haar ben ik groter -kuch kuch- dus kon ze niet zien. Wat jammer!

'Doen jullie daarboven een beetje voort? Straks is de Zweinsteinexpress al weg zonder ons!', Coco moet haar lelijke bek eens leren houden! Uhh, ik bedoel mooie!! Al wie op mij lijkt is mooi😅.

'COCO, BEK DICHT!', schreeuwde ik. 'Au, Ellie niet schreeuwen in mijn oor!', kloeg mama.

Ow oeps, haha. Maar jammer voor mama zeg ik geen sorry, ik ken dat woord niet...

'KLAAR', riep papa en toen was het stil. 'Jeej papa thanks', bedankte ik hem. Hey wacht eens even... sinds wanneer zeg ik danku??

'Ha, sinds vandaag blijkbaar... ik begin manieren te krijgen, die ik dus eigenlijk al had', dacht ik.

Ik draaide me om. Om naar mijn koffer te gaan btw. Ik ging er naartoe en probeerde hem op te tillen.