You're Mine

Chapter 16

"Kumusta kana? Anong nangyari sa'yo? Saan ka nag punta?" Sunod-sunod kong tanong nang maka-upo kami sa upuan.

"Isa-isa lang mahina kalaban haha," he chuckled.

"So saan ba ako dapat mag simula?" Tanong niya pabalik sa'kin.

"Sa panahon kong bakit ka biglang naglaho noong graduation natin noong Grade 6." Sagot ko.

"Hindi 'to ang tamang panahon para pag usapan 'yan Janna. Enjoyin muna natin ang gabing ito. Siguro mag se-set nalang ako ng date para pag usapan ang mga life events natin. Let's go?" Inaya niya akong sumaya. Siguro nga tama siya, kaya naman pinaunlakan ko ang alok nitong mag sayaw kami. Sakto namang natapos ang kanta nang makarating kami sa dance floor kaya naman nag play ang panibagong kanta.

There are days I wake up and I pinch myself You're with me, not someone else
And I am scared, yeah, I'm still scared That it's all a dreame.

Love someone ang title ng sumunod na nag play. Nakatitig lang si Lorie sa'kin parang gusto ko tuloy siyang sampalin pag naaalala ko 'yung pang iiwan niya sa'kin noon.

Cause you still look perfect as days go by Even the worst ones, you make me smile I'd stop the world if it gave us time.

"You're still beautiful,"ika nito habang nakatitig sa'kin.

"Ang you're handsome then," ngumiti ito. Napaka gwapo niya sa suot niyang maroon na tux at pinartnitan din na maroon na sluck at bow tie ang gamit niya bilang neck tie. Mula sa pulang mga labi matangos na ilong matangkad din ito. Napakalaki ng pinagbago niya since the last time we met.

'Cause when you love someone You open up your heart When you love someone You make room If you love someone And you're not afraid to lose 'em You'll probably never love someone like I do You'll probably never love someone like I do.

"Uy natulala ka ata sa kagwapuhan ng bestfriend mo haha." Hindi ko namalayan na nakatitig na ako sa kanya habang nakangiti at pinagmamasdan siya.

"Namiss lang kita ng sobra. Ako ba hindi mo na miss?" I said then. Also, i asked.

"Syempre naman sobra kitang na miss, walang araw na hindi kita na iisip." Sagot niya pabalik.

Nagulat ako nang bigla niya akong inilihis ng pwesto, mula sa gilid namin kanina ay naka talikod na ako roon at siya na ang nakaharap sa parteng 'yon.

"Ang daya mo kasi eh nangiiwan ka bigla-bigla, nahirapan tuloy akong mag adjust, siguro dahil nasanay akong nasa tabi kita palagi." Ngfumiti ako ng mapait.

"I'm si sorry, Janna." Alam kong masakit rin para sa kanya ang mga nangyari.

Nakakainis lang kasi siya pa 'tong nasasaktan eh siya nga 'yong nang iwan. 'Yung kala mo ako 'yung nang iwan. Sabagay sino ba naman ako para mang husga ng kung sino at kung anong nararamdam ng tao sa paligid ko eh hindi ko naman alam ang tunay na istorya. Alam ko namang may kanya-kanya silang point of view kung bakit gano'n ang mga nangyayari.

"Janna! Okay ka lang?" Napa balik ako sa wisyo nang biglang akong tanungin ni Lorie.

"Ahh Yes, I'm fine." I answered bitterly.

"'Wag ka bumusangot hindi bagay sa'yo pumapangit ka." Aniya. Ngiti lang ang naisagot ko sa kanya.

"THEN OUR LAST TWO COUPLE'S DANCING ON THE FRONT OF US."

Nagulat ako nang biglang nagsalita ang emcee ng event na 'to. Kasabay rin nito ang pag patay ng mga ilaw sa paligid namin at tanging kaming dalawang couple lang ang natira at naka highlight pa. Tumingin ako sa kabilang couple na natira bukod sa'min. N asa likod ko sila. Iikot na sana ako upang makita sila ngunit.

"Sure ka na gusto mo silang makita?" Pinipigilan ako ni Lorie na makita ang couple na nasa likod ko at nasa harap niya.

"Why? Is there something wrong?" I asked. Nag pumilit ako makita ang couple at hindi na ako pinigilan pa ni Lorie. Nagulat naman ako sa nakita ko bagamat hindi nag bago ang itsura ko nang makita sila ay sa loob-loob ko nagulantang talaga ako. Pero bakit? Bakit ako nagugulat? Gayong sila naman dapat ang nababagay.

"Janna." tawag sa'kin ni Lorie agad niya akong niyakap at inilihis ang direksyon ko upang hindi sila makita. Nag tilian naman ang mga estudyanteng na sa paligid na alam naming nanonood. May luhang bigla nalang dumausdos sa pisngi ko.

"Shhhh don't cry baby girl. I'm here na,"naaalala ko nanaman yung mga panahong tuwing malungkot ako ay kay Lorie ko lang nasasabi ang dahilan. Ngunit ngayon mukhang hindi ko na kailangang sabihin dahil alam at ramdam na niya.

Buti nalang kahit papaano ay naibsan ang sakit na nararamdaman ko. Ngunit bumalik nanaman sa'kin 'yung tanong ko dati.... Bakit? Sana maling akala lang 'to John gaya ng dati. John... please... Pakikiusap ko sa isipan ko.

But when you love someone You open up your heart When you love someone You make room If you love someone And you're not afraid to lose 'em
You'll probably never love someone like I do You'll probably never love someone like
I do You'll probably never love someone like I do.

Sakto namang natapos ang ang kanta at pinunasan naman ni Lorie gamit ang panyo niya ang nga luhang pumapatak sa mula sa mga mata ko.

"Shhh tahan na. Don't worry hindi na kita iiwan." Aniya habang inaayos ang mga kumawala kong buhok.

" Bumalik kami sa kinauupuan namin kanina kung nasaan si Hannah at si Sherwyn habang nagsasalita ang emcee. Isang malaking ngiti ang salubong sa'kin ni Hannah na bigla rin namang naglaho nang makita ako na halatang kakagaling lang sa iyak.Agad niya akong niyakap.

"AND FOR THE COUPLE OF THE NIGHT IS GOES TO MS. JANNA DARANGAL AND MR. LORIE SERANO."

Nagpalakpakan naman ang mga manonood. Wala naman akong pakealam sa award na'to ang gusto ko lang ay ang makaalis rito.

"FOR OUR KING OF THE NIGHT IS GOES TO MR. JOHN SCOTT."

Hindi na kami nagtataka kung ang Queen af the night ay si Berry.

"AND FOR OUR QUEEN OF THE NIGHT ARE GOES TO...."

"Are? ibig sabihin hindi lang isa ang Queen of the night!" Sigaw ng isang estudyante.

"YES, IT'S A UNANIMOUS WE HAVE TWO QUEEN OF THE NIGHT.... THE TITLE FOR THE QUEEN OF THE NIGHT ARE GOES TO MS. BERRY MACALINTANG AND MS. JANNA DARANGAL."

Nagulat naman ako na dalawang award yung maiuuwi ko gayong wala naman talaga akong balak pumunta rito kung hindi lang ako pinilit ni Hannah.

Pumunta kami sa harap ni Lorie para sa award at awards ko. Kinuhaan kami ng pictures then after that ganoon din si John at Berry kasama rin nila akong kinuhanan ng pictures tatlo kami nasa gitna naman namn si John na tahimik lang.

"Stupid girl, you don't deserve everything." Tahol nanaman ni Berry.

Umalis agad si John at sumunod naman si Berry. "Wow! kung umasta kala mo ako ang nangiwan basta-basta. Kahangalan mo John Scott!" Bulong ko sa sarili ko.