Engrish RIP。효닝카이

Kaye's | 39

I woke up and look at the familiar ceiling. I'm at the hospital lying on the bed. But how?

I look at my left where Taehyun usually sits. But it wasn't just Taehyun sitting, Kai was there looking at me worriedly.

Laking gulat ko na makita siya. Lots of thoughts na pumapasok sa isip ko while looking at him.

"Maiwan ko muna kayo. Lalabas muna ako." Sabi ni Taehyun at tumayo para lumabas.

Great, now its just the two of us not speaking any words. He just stared at me while i awkwardly look something else, couldn't stare at him back although i wanted too.

I can't handle the atmosphere, tumayo ako dahan-dahan para mag start convo sa kaniya pero ng gumalaw ako ay biglang nag salita siya.

"Don't move." Sabi niya at tumayo para lumapit sakin. Kinuha niya ang isang maliit na upuan at inilapit un sa kama ko at umupo.

Na halata kong may susunod siyang sasabihin pero napa buntong hininga muna siya.

"...why?" Tanging tanong ang unang lumabas sa bibig niya.

Alam kong naguguluhan siya at mixed feelings. Alam kong dapat ay iexplain ko sa kaniya para maintindihan niya. Pero ano dapat kong sagutin? Wala akong masabi.

"Bakit ka nandito?" Tanong ko pabalik.

"I was the one who bought you here when you fainted earlier. I was about to bring you to your apartment but Taehyun hyung called me, finding you and he said i should bring you to the hospital." Ani Kai.

".. and when we arrived, I immediately asked him. And he said..." pag patuloy niya.

"You have heart disease.." ani kai. Nakita ko kung gaano siya nag alala, kitang kita sa mga mata niya. Napa lunok na lang ako at tinitigan lang siya. Walang masabi ni isa.

"Is that the reason why you wanted to break up?" Tanong niya.

"U-uhmm ano uhmm." Pag uutal ko.

"O-oo." Kinakabahan kong sagot.

"Then why? Bakit hindi mo sinabi sakin? Bakit kailangan pa natin mag hiwalay?" Sunod-sunod niyang tanong.

"K-kasi ayokong m-masaktan k-ka." Sagot ko at yumuko.

"S-sorry.." dagdag ko habang naka yuko pa rin.

"Look at me." Ani kai at tumingin ako sa kaniya. Hinawakan niya ang mga kamay niya sa pisngi ko at tinignan ako.

"I should be the one to say sorry." Ani kai at napa kunot noo ako.

Bumuntong hininga muna siya bago mag salita. "I should be the one to say sorry because i chose to give up easily than fighting for us."

"For you and me." Dagdag niya. At tumingin sa labi ko.

"Ang cheesy mo pero kinikilig ako." Sabi ko at tumawa. Napa tawa din siya at nag salita.

"I still have a lot of questions to ask but i couldn't help but look at your lovely lips." Ani kai at ngumisi.

"Ano ibig mong sabih--" naputol ako sa pag sasalita ng biglang halikan niya ako sa mga labi ko.

Lumaki ang mga mata ko at nararamdaman kong umiinit ang mga pisngi ko.

Tinignan ko ang mga mata niya na naka pikit. Kaya naman ay hinalikan ko siya pabalik at ipinatong ang mga braso ko sa leeg niya.

"Kaye mamay-- ayy sige balik na lang ako mamaya mukhang nag eenjoy kayo." Ani taehyun na lumabas agad.

__

  Ang corny huhu :( pag pasensyahan niyo naaaaa.

-otor niyong maganda <3