အိပ္ရာနိုးတည္းကေပ်ာက္ေနပါေသာ luhan တစ္ေယာက္ကို sehun လိုက္ရွာရင္း စိတ္ပူေနပါသည္ . ညကစကားေျပာရင္း တိတ္ဆိတ္သြားသူေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာအျပစ္တင္လိုက္သည္
သာမန္ထက္ပိုၿပီးတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာ Luhan တကယ္စိတ္ဆိုးလို႔ေလအိမ္တစ္အိမ္လံုးလည္းနွံေနၿပီ ခုထိရွာမေတြ႕
စိတ္ပူေပးရမယ့္ကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမယ့္ စိတ္ခ်ေပးရမယ့္လူႀကီးလည္းမဟုတ္ျခံထဲဆင္းလာလိုက္တယ္ သူမ်ားရွိေနမလားလို႔
ကားအနက္ေရာင္တစ္စီးကလြဲရင္ အိမ္ေရွ႕မွာဘာမွမေတြ႕တာနဲ႔ ပန္းပင္ေတြစိုက္ထားတဲ့ေဘးဘက္ထဲေျပးဝင္လာလိုက္တယ္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ရွာမိေတာ့' sehun ah.....'
' ဟင္ ?'
' ဘာရွာေနတာလဲ ?'
' hyung.....hyungဘယ္ေတြ သြားေနတာလဲ ?'
လက္ထဲမွာပန္းညႇပ္တဲ့ ကပ္ေၾကးေလးကိုင္ၿပီး အသံျပဳလာတဲ့ သူဆီကိုေျပးသြားလိုက္တယ္
မသိဘူး သူ႔ကိုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွရင္ထဲက မၿငိမ္နိုင္တဲ့ သတၲဝါေလး ခ်က္ခ်င္းကိုလိမၼာသြားတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရုတ္တရက္လြတ္က်သြားတဲ့ ကပ္ေၾကးေလးနဲ႔ ဆြံ႕အသြားရတဲ့ luhan . ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္သူ႔ကိုဖက္ထားတာ အရမ္းအေကာင္ေသးေတာ့ ေပ်ာက္သြားမွာေၾကာက္လို႔
' hyung..... ညကကိစၥအတြက္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္....က်ေနာ္ လြန္သြားတယ္မလား '
' ဟင့္အင္း....မင္းမလြန္ပါဘူး ငါကသာ ကေလးဆန္သြားတာ '
အရာရာကိုသာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ရရင္လည္း sehun ရယ္ မင္းနဲ႔ငါ ဒီတစ္သက္လက္ထပ္နိုင္ဖို႔မျမင္ . ဒါမဲ့ ငါစိတ္ကိုက ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရတာ . ဘယ္ေလာက္ပဲအင္အားရွိတဲ့ျခေသၤ့တစ္ေကာင္လိုမာန္တင္းထားေပမယ့္ မင္းေရွ႕ေရာက္ရင္ သမင္တစ္ေကာင္လို ေသးငယ္သြားတတ္တာ . မာနဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ အေဝးႀကီးဆံုးကုိလြင့္လ်က္ေပါ့...
YOU ARE READING
💖💖Tomorrow With You 💖💖( Completed)
FanfictionChanbaek More than love you forever #uni & zawgyi