Please save me tonight | YoonMin ✔

III

ーZ kim i o co się założyłeś, że nagle chcesz się ze mną zaprzyjaźnić?ーzapytał, z Mina zabolało serduszko. Miał świadomość jak bardzo źle Park go postrzega ale nie, że aż tak.

ーZ nikim się nie założyłem. Naprawdęーodparł blady chłopak, a czarnowłosy odwrócił się w stronę starszego ucznia.

ーWięc pokaż, że ci na mnie zależy ーodezwał się, a potem odwrócił na pięcie i udał się w stronę, w której kierunku zmierzał wcześniej.

Yoongi prawie krzyknął z radości, ponieważ Park Jimin dał mu szansę na zbliżenie się do niego. Tylko żeby jej nie zmarnował.

Jimin powoli wracał do domu. Niestety podczas drogi zaczął padać deszcz, a Park już zdążył przemoknąć do suchej nitki. Bał się, że rozchoruje się jeszcze bardziej, ponieważ do kilku dni męczy go katar.

Jednak wbrew pozorom młodszy lubił taką pogodę. Kiedy nie świeciło słońce chłopak nie był aż tak zmęczony jak zazwyczaj. Nie przeszkadzało mu to, że jest cały mokry tylko bał się, że słuchawki które ma w uszach przemokną, tak jak on.

Jimin wszedł do domu i pierwsze co zrobił to było zdjęcie mokrej kurtki. Udał się na górę do swojego pokoju i odłożył plecak obok biurka, przy którym usiadł.

Wyciągnął z szafki szkicowniki. W głowie miał twarz bladego chłopaka, którego twarz po chwili zaczął umieszczać na kartce.

Nawet nie zorientował się kiedy minęła godzina, a w drzwiach do domu stanęli rodzice Parka, którzy zawołała chłopaka na dół. Czarnowłosy posłusznie zszedł po schodach na niższe piętro domu.

ーJak w szkole Jimin? Były jakieś oceny?ーzapytała mama chłopaka. Czarnowłosy chodź raz chciał od rodzicielki usłyszeć: "Cześć synku. Jak coś czujesz? W porządku wszystko?"

Park odpowiedział krótkie "dobrze i nie" i udał się do góry. Wszedł do pokoju i usiadł na parapecie. Zaczął patrzeć na gwiazdy, które były bardzo widoczne na czarnym niebie.

Przez moment w głowie chłopaka przewinął się pomysł skoczenia, ale stwierdził, że poczeka i zobaczy co Min wykombinuje.