Yoongi próbuję uratować Jimina od jego przyjaciela, który zamiast zachowywać się jak osoba, która powinna go wspierać jeszcze bardziej pogarsza stan chłopaka.
Start: 07/04/19
End: 22/04/19
Napisałam tą książkę aby pokazać co może się zdażyć kiedy wykonamy jeden, niewłaściwy ruch i go nie naprawiamy.
Zawsze trzeba pamiętać, że druga osoba ma uczucia lecz kiedy widzisz, że ona nie darzy Ciebie takim samym trzeba usunąć się w kąt aby bardziej nie oberwać jeżeli ona zachowuję się w stosunku do Ciebie w niewłaściwy sposób.
Trzeba właściwie dobierać ludzi z którymi się zadajemy, ponieważ w przyszłości poniesiemy konsekwencje każdego czynu.
Trzeba sobie pomagać aby później żyć szczęśliwie i w zgodzie.
Koniec zażaleń. YoonMinów ciąg dalszy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mała dziewczynka wbiegła do pokoju, a za nią mały chłopiec. Lecz niestety mała przewróciła się o płótno, które leżało na ziemi z niedokończonym obrazem.
Po pomieszczeniu rozniósł się huk, a ojciec dziewczynki nie zdążył zareagować aby ją złapać. Mała zaczęła płakać, a brat podbiegł do siostry aby pomóc jej wstać.
ーKochanie wszystko dobrze?ーzapytał mężczyzna, który wziął córkę na ręce i zaczął wycierać jej łzy.
ーTak tato. A z twoim obrazem nic się nie stało?ーspytała smutno, a czarnowłosy się zaśmiał.
ーOczywiście, że nic się nie stałoーodparł szczęśliwy.ーTata wrócił z pracy czy jeszcze nie?ーspytał swoje pociechy.
Naprawdę jedyne na co miał w tej chwili ochotę to przytulić się do swojego męża, jednakże musiał z tym poczekać.
ーJeszcze nie. A stało się coś?ーodpowiedział mu chłopiec.
ーOczywiście, że nie. Idźcie się bawić ale ostrożnieーodparł z naciskiem na ostatnie słowo i wrócił do pracy aby nie myśleć o tym o czym myślał.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ーWróciłem!ーkrzyknął mężczyzna wchodząc do domu.
Odrazu podbiegły do niego jego dzieci, które przytuliły się do jego nóg. Za nimi kroczył uśmiechnięty młodszy.
Podszedł do niego i dał mu soczystego całusa w środek warg, a potem go objął.
Wszyscy zasiadli do stołu aby zjeść posiłek. Dzieci pobawiły się jeszcze trochę, a potem rodzice położyli je spać.
ーJiminie jak się czujesz? Bo widzę ostatnio, że coś się dzieje. Mam wziąć wolne na kilka dni, aby z tobą posiedzieć?ーspytał zatroskany Yoongi, który bał się, że choroba wróciła.
ーNie trzeba. Poradzę sobię. Zresztą muszę jeszcze skończyć projekt dla klienta i obraz. Dam radę.
ーJak coś się będzie dziać to masz mi mówićーstanowczy ton starszego potwierdził tylko Jimina w tym, że dalej mu na nim zależy co uspokoiło chłopaka.
ーNa pewno powiem. Ale ona nie wróci. Dopóki będziesz ze mną i z naszymi dziećmi ona nie wróci. Kocham cię Min Yoongiーpowiedział i wpił się w usta bladego chłopaka.
