MAGICAL PET SHOP

2. Bölüm

Sehun kapının tıklamasıyla irkildi. Geriye doğru bir adım attı ve kapıdan gelecek her hangi bir saldırıya karşı ellerini kaldırarak lambayı uzattı.

''Sahip?''

'Bu da kimdi?'
''O lanet olası çıplak herif olmalı. Ne sahibinden bahsediyor?''

Sehun kendi kendine konuştu ve bagırdı.

''SENDE KİMSİN?!''

Sesi titriyordu, yutkundu ve cevabı bekledi.Luhan çıplak vücudu ile kapıda dikiliyordu. Vücudu titremeye başladı.

''Benim. Luhan.''

Sehun gözlerini büyüttü.

'Lu-Luhan mı? Bu az önce hayvanıma verdiğim isim. Az önce duymuş olmalı. Ah lanet olsun. Kurdum!O nerede!?' Sehun'un gözleri doldu.

''Lu-luhan nerede?! Kurdum... O-ona ne yaptın!?''

Luhan ayağını yere vurdu ve burnundan soludu.

''Sahip benim dedim. Luhan. Kurdun!''

Sesi gergin ve sinirli çıkmıştı. Sehun'un göz yaşları akmaya başlamıştı. Dudagına gelen damlaları diliyle alıp içiyordu.

''Ka-kanıtla!''

Luhan iyice gerildi ve derin bir nefes aldı.

''Nasıl?!''

 Sehun'un yutkunma sesini işitti. Kalbi korkuyla atıyordu.. Luhan sarı saçlarını kaşıdı ve düşündü.

''Kafeste. Beni alırken. Beni alırken gözlerini gözlerimden alamadın. Benden korktun ama kafamı elinin altına koyunca gülümsedin. Hatırla.''

Sehun donakalmıştı. Kalbi daha hızlı atıyordu. Luhan'ın sesi geldi ve alay etti.

''Yavaş sahip. Kalbin yerinden çıkacak.''

Sehun hareket edemiyordu, öylece kalmıştı. Elindeki lambayı yere bıraktı ve kapıya yanaştı.

''Aaahh.. Hadi ama acıktım. Etim yerde öylece bana bakıyor. Lütfen sahip çık ve beni doyur.''

Luhan mızmızlandı. Sehun gerginlikten ve heyecandan ellerini kapıya dayadı ve derin derin nefesler aldı. Ani bir cesaretle kapıyı açtı ve geri geri yürüyüp önündeki çıplak bedene baktı.

''Ba-bana zarar verme.''

Luhan gözlerini Sehun'unkilere sabitledi ve güven veren gülümsemesini takındı.

''Asla.. Alsa sana zarar vermem.''

Sehun yutkundu ve bulunduğu yerden uzanıp dolabını açtı. Sabahki gibi kıyafetler yere yıgıldı ve Luhan kıkırdadı. Sehun gözlerini ondan ayırmadan yere eğildi ve eline ne geldiyse fırlattı.

''Giyin ve çı-çıplak dolaşma.''

Yutkundu. Hızlı adımlarla yanından sıyrılarak geçti ve kendini salona attı. Koltuğun ucuna oturdu ve nefes alıp vermeye başladı. Çıplak adamın çıkmasını bekliyordu. Sonunda çıplak adam ayaklarının yerden çıkardığı şap şap sesleriyle odadan çıktı ve gözlerini ona dikti. Sehun O'nu görür görmez kendini gülümsemekden alamadı. Sonra ortama yakışmayan bir kahkaha patlattı. Çocuk şok olmuş bir ifadeyle bakıyordu.

''N-ne?''

 Sehun parmagını kaldırdı ve onu işaret ederek gülmeye devam etti. Ucunda oturduğu koltuktan düşünce poposunu tuttu ve ayağa kalktı. Hala gülüyordu ama kahkaha atmıyordu.