MAGICAL PET SHOP

19. Bölüm Final

=4 AY SONRA=


‘’2014.09.16
Bugün kalbim heyecandan taşacak gibi, sahibim sürekli neden böyle heyecanlı olduğumu soruyor. Açıkcası sadece iki gündür böyleyim. Çünkü aklımda çılgınca bir fikir var. Sahibime nasıl söylemeliyim bilmiyorum, ama sorup duruyor. Ben insanların arasına karışalı 6 ay oluyor ve sahibimin okulu yarın sona eriyor. Yani artık evdeki sıkıcı günlere elveda. Sahibim okula devam ederken muhteşem bir kurt oldum ve sahibimin sözünden bir kere bile çıkmadım. Bana o evde yokken vakit geçirebilmem için bir sürü seçenek sundu. Ve tabiki bunlardan biri internet. Artık bir sürü yemek yapabiliyorum, hala bazılarında başarısızım ama sahibim bundan şikayetçi değil. Buna seviniyorum. |(^-^)| Ve ah şuan ne mi yazıyorum? Günlük! Ehehe^^ Günlük yazmak muhteşem eğlenceli çünkü biriyle konuşuyormuşum gibi.. Bunu seviyorum. Ve günlük tutmayı da birkaç gün önce öğrendim. İnternetten. (^x^) Sahibim yatakta, tam arkamda ve beni bekliyor. Üzgünüm günlük ama onu daha fazla bekletemem. Görüşürüz.. ^^ ‘’

Luhan günlüğünü kapatıp kendini arkasında yatakta yatan sahibinin üzerine attı. Sahibinin komik inlemesine kahkaha attı ve onu öpmeye başladı. Dudaklarından ayrıldı ve yanaklarını öpmeye başladı. Ardından burnuna minik öpücükler kondurdu, gözlerine gelince dudaklarını birkaç saniye her gözünde bekletti.

‘’Seni seviyorum Oh Se Hun.’’

Sahibi Lulu’sunun yüzünü ellerinin arasına aldı ve onun tombullaşmış yanaklarına birer öpücük kondurdu.

‘’Sana aşığım Luhan.’’

Luhan tekrar uzandı ve sahibinin dudaklarına içten bir öpücük verdi. Öpücük öyle içtendi ki çıkan muuucck sesi ikisinide güldürdü. Luhan sahibinin üzerine uzandı ve derin bir nefes verip kendini uykuya bıraktı. Sahibinin inip kalkan gögüsü, atan kalbi onun ninnisiydi.

Luhan sabah gözlerini açtığında altında hissettiği ya da duyduğu bir şey yoktu. Düz beyaz bir çarşaftı. Yanaklarını şişirerek yataktan kalktı ve salona geçti. Yüzünü yıkamayı ya da duş almayı umursamıyordu. TV’yi açtı ve koltuğa kuruldu. Cartoon Network’ü buldu, sesini biraz yükseltti ve izleyemeye başladı. Birkaç dakika sonra en sevdiği çizgi film başlayacaktı.

‘’Lulu?’’

Luhan sahibinin sesini duymasıyla birlikte başını hızla kapıya çevirdi. Onun geldiğini düşünmüştü. Tüm salonda gözlerini gezdirdi ve sesin kafasının içinden geldiğini anladı. Gülümsedi ve sahibine cevap verdi.

‘’Sahip?’’

‘’Ne yapıyorsun? Ne zaman uyandın?’’

‘’Biraz önce uyandım bebeğim.’’

Luhan kumandadan TV’nin kapatma tuşuna bastı ve koltuğa uzandı. Sahibi ile konuşurken başka hiçbir şeye ihtiyacı yoktu. Araları öncekinden yüzlerce kat daha samimiydi. Ve ah! Atlamadan, bağları artık ulaşabilecek son noktadaydı. Sehun artık sevmediği derslerde sıkılmıyordu, çünkü Lulu’suyla konuşuyordu. Sadece ikisinin duyabileceği bir ses ve konuşma vardı. Artık bağları tamamlanmıştı, bunun anlamı artık birbirleri ile zihinsel iletişim kurabilmekti. Bu onları mükemmel yapıyordu.

‘’Ne yapıyorsun sahip?’’

Bu sefer aynı soruyu Luhan sahibine sordu.

‘’ Ah bebeğim öyle sıkıcı ki, ölmek üzereyim. Öğretmen hayat hakkında nutuk çekiyor. Bundan sonra ne olacağımız falan..’’

Luhan kendi kendine gülümsedi ancak sahibiyle olan derin bağları Sehun’uda gülümsetmişti.

Artık tüm anlamlarda teklerdi.

‘’Ne zaman döneceksin?’’

Luhan dudaklarını büzdü. Sahibi onun büzük dudaklarını hayal ediyordu. Kendi kendine ikinci kez gülümseyince nutuk çeken Bay Zhang’ın dikkatini çekmişt.

‘’Neye gülüyorsun Se Hun? Bizede söyle.’’

Sehun öğretmeninin sert sesiyle toparladı ve sesini düzeltti. Gözlerini öğretmenine dikti ve konuştu.

‘’Sahip olduğum bir muhteşemlik var, beni gülümsetiyor Bay Zhang. Öğrendiğinize deydi mi?’’

Bak Zhang yutkundu ve arkasını döndü. Ardından sesini düzeltti.

‘’Dikkatinizi söylediklerime verin.’’

Sehun öğretmeninin arkasından küstah bir gülümseme verdi ve ev hayvanıyla kalan konuşmasına döndü.

Bay Zhang Luhan’ın okula gelip gittiği günden beri Sehun’u çoğu şeyde kale almıyordu. Hatta onunla sadece birkaç kez konuşmustu. Ve o konuşmaların içeriğide Luhan’ı sormaktı.

‘’Bir sate evde olurum Lulu, şimdi öğretmeni dinlemeliyim bebeğim. Karnını doyur olur mu? Açlıktan ağrıdığını hissediyorum.’’

Luhan burukça gülümsedi ve emre karşı itaatini dile getirdi.

‘’Gelince görüşürüz sahip.’’

Sehun gülümsedi ve ev hayvanıyla bağlantısını kesti. Birbirleri ile zihinsen bağ kurdukları zaman ikisininde bakışları donlaşıyordu. Göz bebekleri sabit kalıyordu.

Luhan uzandığı koltuktan kalktı ve uslu bir kurt oldu. Buz dolabındaki hazır sandviçlerden birini aldı, yanında biraz meyve suyu çıkardı ve tekrar TV karşısına geçti.

Luhan son sate baktığında sahibinin gelmesine otuz dakika vardı. Ancak şimdi sadece on beş dakika vardı. Sıçrayarak koltuktan kalktı ve sandviçin ardından yediği abur cuburları mutfağa taşıdı. Önce mutfağı ardından salondaki dağınıklığını topladı. Koşarak yatak odasına geçti ve dağınık her şeyi topladı. Yatak, kıyafetler ne varsa düzeltti. Tekrar salona koştu ve saate baktı. Sahibinin kapıdan girmesine tam tamına sekiz dakika vardı.

Sahibinin her adımda kulağına gelen kalp atışlarından biliyordu. Kendini son hızla banyoya attı ve hızlıca duşa girdi. Suyun ayarını umursamadan yıkandı ve çıktı.

Sahibin varlığı yakındaydı. Bunu biliyordu çünkü hissediyordu. Hızlıca üzerine kalçalarının alıcığını ortaya çıkartan dar bir pantolon ve beyaz teninin çekiciliğini gösteren geniş yakalı bir tişört geçirdi. Sahibi hayvanının ıslak saçlarıyla daha seksi olduğunu düşünüyordu bu yüzden saçlarını olduğu gibi bıraktı. Bunu sahibi kendi kendine düşünürken duymuştu. Etraftaki havluları da topladıktan sonra derin bir nefes verdi ve salona gidip saate vaktı.

10 saniye..
9..
8..
7..
6..
5..
4..
‘Anahtar sesi’
2..

Sehun kapıdan içeri girdi ve evi saran muhteşem kokuyla gözlerini yumdu. Luhan’ın yeni yıkandığı evi saran kokudan belliydi. Onun teninin suyla birleşmesiyle oluşan koku Sehun’u mest ediyordu. Hızlıca içeri girdi ve hayvanına sarıldı. Onun ıslak saçları boynuna sürtüyordu. Bu Sehun’u tahrik etmeye yetmişti bile. Az önce kapıyı açtığı anahtar şimdi yerdeydi çünkü Sehun’un elleri şuan kurdunun sıkı kalçaları ile meşkuldü.

Sehun hayvanını kaldırdı ve Luhan bacaklarını sahibinin beline sardı. Dudaklar birleştiği ilk andan itibaren ateş gibiydi. Luhan ellerini alta indirdi ve sahibinin tişörtünü kavradı. Tişörtü yumruğunun içinde sabitledi ve ardından yukarı doğru çekti. Sahibinin santim santim görünen teni ağzını sulandırmıştı bile. Tişörtü sahibinin başından sıyırdı ve yere fırlattı. Çoktan yatak odasının kapısına gelmişlerdi. Sehun kapıyı tekmeledi ve içeri girdiler. Onlar için ayrı geçen dört saati onlar dört bin saat olarak algılarlardı. Onlar için ayrı kalmanın tek anlamı özlemdi. Beyinleri, zihinleri birleşikken bile özlemdi çünkü tenleri birleşmediği her an onları süründürüyordu.

Sehun hayvanını yatağa yatırdı ve üzerine uzandı. Elleri alttan hayvanının pantolon düğmesi ile meşkulken denge bozuldu. Sehun bir anda kendini aşağıda buldu. Pozisyonu umursamadı çünkü onların birleşmesindeki tek kural ‘içine alan’ her zaman Luhan’dı. Sehun kaldığı yerden devam etmeye çalışırken Luhan kalçalarını sahibinin şişkinliğine sürttü ve poposunu oraya koydu. Sahibinin üzerinde oturuyordu.

Sehun dudağını ısırdı ve mızmızlandı. Luhan sahibinin gözlerinde kurduğu kontakla eğilmeye başladı. Ellerini sahibinin iki yanına koydu ve arada birkaç santim kalınca dudaklarını yaladı.

Artık günlerdir düşündüğü çılgın fikri söyleme zamanıydı. Yutkundu ve harfler dudaklarından çıktı. Oluşan cümle tam olarak şuydu:

‘’Hadi yavru bir kurt yapalım?’’

[YN: Hikayeyi baştan sona takip eden herkese minnettarım. Şevkimi hiç kırmadan verdiğiniz destekler benim için yeterliydi. Final bölümü dışındaki bölümler fic yayına başlamadan önce zaten hazırdı. Yorum azlığından biraz şikayetçiydim ama daha sonra düşündüm ki insanlar zorla bir şeyler uydurup yorum yapamaz. Fikrini belirtmek isteyen zaten yapıyordu. Onun dışında beğeniler beklemediğim kadar muhteşemdi. Final içime sinmedi çünkü bu şirin çifte yaşatmak istediğim daha bir sürü aksiyon vardı. Ancak YGS-LYS hazırlığına girdiğimden uzatamazdım.. Bitirmeye karar verdim.

Eğer kısmetim açıksa ve ileride hayatımda güzel şeyler olursa ficin devamını getirmeyi düşünüyorum. O zaman da takipcisi olursunuz umarım. Bu bir söz değil sadece düşünce. Ve diğer düşüncemde kedi Kyungsoo ve insan Kai üzerine.. KaiSoo içinde özel bölüm planlarım var ancak vaktim olursa.. Ve tabii ilham perilerim biraz çalışırsa..

Lütfen dualarınızı eksik etmeyin çünkü zor zamanlar yaşıyorum. Bir şeyler yapıp insanlara sunduğunda ve olumlu geri dönütler aldığında bu bir mutluluk kaynağı oluyor. Mutluluk kaynağım olduğunuz için teşekkür ederim. Ve birilerinin mutlu olmasını sağlamak bence müthiş bir şey, bu yüzden diğer fic yazar ve çevirmenlerinede aynı şeyleri yaşatın.

Hep mutlu yaşayın ve hep gülümseyin. Kendinize iyi bakın. ^=^ ]