Memories

1

Ik keek naar de rokende jongen op het plein. Hij gooide zijn peuk op de grond en stampte er met zijn voet op.

'Zul je voor altijd bij me blijven?' Hij knikte. 'Natuurlijk.' Ik pakte zijn hand. 'Echt waar?' Hij knikte nog eens. 'Ja.' 'Ook als ik domme dingen doe?' Hij kneep in mijn hand. 'Blijf jij dan ook voor altijd bij me?' Ik knikte. 'Ja.' Hij lachte. 'Gelukkig.' Ik keek verbaasd op. 'Hoezo gelukkig?' Hij keek me een tijdje aan. 'Ik blijf alleen bij je als jij ook bij me blijft.' Ik keek hem aan. 'Dan is het goed.' Hij fronste. 'Hoezo?' Ik keek op. 'Omdat ik ook voor altijd bij jou blijf.'

Ik schudde verwoed met mijn hoofd om de herinnering weg te krijgen en rende naar binnen. Slikte en droogde een ontsnapte traan met mijn mouw. Niemand keek me aan.

Bovenaan de trap stond een groepje jongens. Het leek er niet op dat ze aan de kant gingen en ik wurmde me er tussen door. Eentje riep me na. Ik kende die stem. Hij was vreselijk bekend. 'He rustig.' Hij herkende me niet. Dat voelde ik. Als hij tegen me praatte klonk er altijd iets raars in zijn stem. Mijn arme jeukte om een klap te verkopen. Ik negeerde het en rende door. Langs de klaslokalen en kinderen. Aan het eind van de hal bleef ik staan. Hijgend liet ik me op de verwarming zakken. Hij was net nog buiten. Waarom was hij nu ineens binnen. 'Verdomme' vloekte ik toen ik terug liep richting het lokaal.

Voor de deur stonden 2 jongens te zeiken bij de docent. Ik wachtte even tot de ene met bruine haren naar binnen liep. Daarna dook ik tussen de docent en de jongen door en plofte neer op mijn stoel. Ik zag hem kijken.

Iemand anders zag het ook. 'Liefdesverdriet.'  Schreeuwde iemand door de klas. Een paar mensen grinnikte. 'Kutkop houden idioot.' Riep ik naar de klas. Het boeide me niet wie dat had gezegd. Vast een vriend van hem. Ik zag hoe iedereen naar hem keek. Hij grijnsde een beetje en probeerde oogcontact te maken. Ik keek hem niet aan en pakte mijn biologieboek uit mijn tas. Zijn vrienden lachte om een droge grap. Ze lachte nooit een keer niet. Zelfs hij niet. Na alles wat er was gebeurd. Zelfs hij lachte.

~heyy, (dit is niet in het boek)
Eerste deel gepubliceerd. Ben benieuwd wat jullie er van vonden. Als er foutjes in zitten echt zeggen. (Ik ben niet zo goed in spelling.) Mis doe ik vaker kleine stukjes aan het eind van een deel. Dat hoef je niet te lezen om het verhaal te snappen hoor:)
Xxx