Temptation Temple (Tagalog) (Completed)

7.56

Napailing lang ako. This trick won't work, Kaiser. Okay sana, kung hindi ka Diyos. But you always think ahead.

Umupo na lang ako sa bench tabi ng isang post light. Gabi na dito. Pero, I'm sure sa mundong pinapatungan ko, sasapit pa lang ang oras na'to.

At sa mga oras na'to...

Napatingala na lang ako at napapikit.

Naiisip ko ang mga nangyari kanina. I know you're watching me...

After that incident, you should know by now...

I remembered how I let his hands go. He probably think ahead. Kaya, safe ako. Lust, be safe please...

I have slapped Froze in a very harsh way...

Crap. Who am I? I'm a very powerless lady.

*sigh*

They don't deserve all of that, because of me...

I'm abusive. I know...

Pero, kung walang resolve, I fear those days won't come.

Hinawakan ko ang dibdib ko sa tapat ng malakas na tibok ng mga puso ko.

I will achieve my justice. I will win. My plan will succeed.

Forgive me Froze...

For drawing a line between us...

A captain-queen-line...

Nice... Are you watching? I will let everyone know. Kung gaano ka ka-nice at kabait. Your name really suit you. Kahit sa sandaling panahon, I really felt friendship. More than that...

I felt your loyalty.

Loyalty for some unworthy queen...

Unworthy goddess...

What's my purpose?

Bakit ako nandito? Bakit tayo nagkita? Bakit ka namatay? Bakit ako naging reyna at asawa ng Diyos? Para saan ang lahat.

"You're blind... You're blind, God." Nakapikit kong litanya.

"I really am? Sorry..."

Namulagat ako sa boses ni Kaiser sa tabi ko! Hinarap ko ang pinanggalingan ng boses.

I saw him crying...

Nakatungo...

"I am God. Kahit na sinabi kong pipili ako. I can't... When I love both of you, with all my heart. It hurts me..." Pinukpok niya pa ang sariling dibdib. "Here, asawa ko..."

Ngayon ko lang na-realize na kung gaano ba kabigat sa dibdib ni Kaiser ang lahat.

Napatingin na sa'kin si Kaiser...

For some reason, naluluha ako at nadadamay sa kan'ya.

"I'm blind, yes. And I choose to be. I just want a simple family. You, my wife... And with my children... That... Pero, bakit hirap ako d'un? Ang hirap-hirap..." Sabi niya na at wala ng tigil ang mga luha niya.

I finally understand him.

"I can't let anyone go..."

Hindi ko na namamalayan ang sarili kong... Niyayakap na siya at inaalo pa.

Dinikit ko pa ang mga pisngi ko sa tenga niya...

"I'm sorry... Hindi ko alam." Naiiyak kong sabi.

Maya-maya, natapos na ang ma-dramang iyakan namin at dahan-dahan nang kumawala sa yakap sa isa't-isa.

Napatingin lang ako sa mata niyang, desisido.