Ballada o Balladynie

Akt III. O tym, co komu nie wyszło.

Piosenka śpiewana przez Alinę to ,,Żeby szczęśliwym być" Anny Jantar

Scena I

Chata Pustelnika, Alina siedzi na ławce, szyje i śpiewa, Filon chodzi po pokoju

Filon: Ileż ja bym dał...

Alina: Tak mało trzeba nam, i dużo tak, żeby szczęśliwym być, drugiemu szczęście dać. Wystarczy ciepło rąk, muśnięcie warg. Wystarczy, żeby ktoś pokochał nas.

Filon: I mnie odmawiasz?

Alina: Ja nic nie mogę na twój afekt, panie, poradzić.

Filon: Ja tak kocham.

Alina: Ja wiem.

Filon: Ja cierpię.

Alina: Ja żałuję.

Filon: Ja zginę.

Alina: Znajdź inną, panie.

Filon: Ja chcę ciebie.

Alina: Ja nie mogę.

Filon: Ja całą duszą.

Alina: Bardzo mi przykro.

Filon(pada na kolana): Okrutna!

Alina: Ci, ci. No, podnieś się pan. Zaraz ktoś wejdzie i zobaczy.

Filon: Cóż mi po kimś, skoro ty mnie, pani, nie miłujesz.

Alina: I ja bym tak mogła powiedzieć. Cóż mi po kimś, skoro Kirkor mnie nie chce za żonę? Ale ja tak nie mówię, panie.

Filon: Kirkor, wciąż ten Kirkor!(podnosi się)

Wchodzi Kirkor

Kirkor: Czy jest Pustelnik?

Alina: Jest. Do widzenia.(wychodzi)

Filon: Do widzenia.(wychodzi w inną stronę niż Alina)

Wchodzi Pustelnik

Pustelnik: Cóż chcesz, młodzieńcze?

Kirkor: Jeśli ja... Poślubiłem morderczynię, to mogę uważać, że nie jest moją żoną i zaślubić inną?

Pustelnik: A chcesz zaślubić inną, synku?

Kirkor: Ja... chyba nie.

Pustelnik: W kościele mówią: ,,nie opuszczę cię aż do śmierci", lecz wy już śmierć przeszliście, więc małżeństwo jest nieważne.

Kirkor(z oczami ku niebu): Dzięki Ci, Boże!

Wybiega

Pustelnik: Jak szaleją młodzi!

Scena II

Pola, Filon i Astrolabiusz

Astrolabiusz: Znów spóźniłeś się do pracy! Ty gamoniu!

Filon(z pokorą): Wybacz, Astrolabiuszu.

Astrolabiusz: Moje biedne, małe owieczki. Ich pasterz sobie poszedł! Filonie, co masz na swoje usprawiedliwienie?

Filon: Kobietę, którą kocham!

Astrolabiusz(z głupią miną): Co?

Filon(z dumą, spokojnie): Kobietę, którą kocham.