Ραίημοντ και Ναντίν

Κεφάλαιο 1: Ναντίν. 🔞

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το κεφάλαιο έχει περιορισμό ανάγνωσης ΜΟΝΟ για ενήλικους.

Λονδίνο 1893

Οι μπορντό βελούδινες κουρτίνες έστεκαν ανοιχτές στον νυχτερινό ουρανό. Ο πίνακας με την βαρύτιμη κορνίζα αποκάλυπτε στο αχνό φως των κεριών έναν υπέροχο κλασικό πίνακα εξοχής. Αριστερά του ένας πολύ μεγάλος καθρέφτης με βαριά ξύλινη σκαλιστή κορνίζα. Τα κεριά που έκαιγαν στην κρεβατοκάμαρα γέμιζαν το χώρο με ένα υπέροχο άρωμα γιασεμιού. Οι φλόγες τρεμόπαιζαν όπως και τα κορμιά τους που είχαν γίνει ένα στο μεγάλο σκαλιστό ξύλινο κρεβάτι. Στο ν απέναντι καθρέφτη αντιφέγγιζαν γυμνά τα σώματά τους τις στιγμές που έσμιγαν μέσα στον πόθο.

Ο κόμπος την έπνιγε. Φωτιά ηδονής θέριευε στο κορμί της. Κάθε είδους αναστολή είχε εγκαταλείψει την έκφρασή της. Λες και όλες της οι αισθήσεις συμμετείχαν ακραία σε αυτό το ερωτικό τραγούδι.

Ο Γκάμπριελ. Ένας λυγερόκορμος νεαρός άντρας. Είχαν γνωριστεί εδώ και μια βδομάδα σε μια γκαλερί τέχνης στο κέντρο του Λονδίνου. Τον είχε θαμπώσει με την ομορφιά της. Όμως εκείνο που διέκρινε σε εκείνη ήταν μια ασύστολη χυμώδης ερωτική πρόκληση καλά κρυμμένη πίσω από την κομψή και σοβαρή της εμφάνιση. Η αποψινή τους νύχτα ήταν η πρώτη.

Η Ναντίν. Εκτυφλωτική και λάγνα! Έμπειρη και σίγουρη για τον εαυτό της. Δείχνοντας να γνωρίζει πολύ καλά αυτό το μυστήριο παιχνίδι της πρόκλησης των αισθήσεων.

Ένιωσε το στόμα του να ταξιδεύει από τα πόδια στο στήθος της. Ένιωσε τις ρώγες στο στήθος της να σκληραίνουν από έντονη ηδονή. Το χέρι του ταξίδευε στο υγρό ερωτικό μονοπάτι της. Λαίμαργα και κυρίαρχα έσφιξε τα δύο της στήθη. Κατέβηκε στο σώμα της αγγίζοντας κάθε της εκατοστό. Απλώθηκε ανάμεσα στα πόδια της, στην καρδιά της μουσκεμένης φωτιάς της. Γεύτηκε με τη γλώσσα της την φλόγα των χειλιών του. Στο λαιμό της τα σημάδια του πάθους του. Ήταν εκείνη τώρα που κυβερνούσε αυτό τους το ηδονικό ταξίδι. Σαν αέρινη αμαζόνα ανέβηκε επάνω του σε ένα χορό λικνιστικό. Τον ένιωθε στην αρχή αργά αλλά μετά με αυξανόμενο ρυθμό βαθιά μέσα της. Έσκυψε μπροστά στο πρόσωπό του για να ψάξει τα χείλη του και να τον νιώσει ακόμα βαθύτερα. Έκαναν έρωτα και τα κορμιά τους λυγούσαν σαν κλαριά στη θύελλα και ίσιωναν ξανά σε ατέρμονους εναγκαλισμούς. Οι αναστεναγμοί τους ηχούσαν στο χώρο, απότομα, εκστατικά και ένας βίαιος οργασμός σαν εκπομπή ζωής βγαίνοντας απ τα μουσκεμένα κορμιά τους έδωσε τέρμα σε ένα μαρτυρικό ταξίδι σπασμών και έντασης στην κορύφωσή τους. Βίωνε το σώμα του να πάλλεται και να σπαράζει μπροστά στα ανοιχτά της πόδια. Εκείνη, λες και δεν ήθελε να σταματήσει τον καλπασμό της. Εκεί νωχελικά μπροστά του τράβηξε το χέρι της ανάμεσα ψηλά στους μηρούς της για να γευτεί τους χυμούς του. Τον τρέλαινε.