bir ev var uzaklarda
içinde yılların tozu
yaşlı ağaçlar toprağında
veya başka bir deyişle
küçük kızın yaşadığı bu eve
sinmiş tüm yorgunluğu
duvarlara
kırık aynalara
ordan akar durur
tavanlara
sarmaşıklar sarmış etrafı
yosun kokulu taş duvarlar
hepsini bir bir kucakladı
geceye hakim o yıldızlar
eskiden bu evde
sen ve ben vardık
çocukluğum,
ölü çocukluğumu bıraktım artık
orada,
yanı başında
geri dönmem sevgilim
çok kanadı dizlerim
yaşlandı gözlerim
gitmem gerek
elveda ederken
aşk şarkıları söylerim sana
gözlerindeki kızarıklıklar hatırlatır bana
aynı şarabın kırmızısını
tıpkı hüzünlü bir sabahı
yalnızlığın karamsarlık misali
sen kokuyorlar;
eski tozlu hatıralar,
solmuş papatyalar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
listen before i go
Poetrybir tek kelimelerle haykırabilirim. sanmıyorum şiirlerimin çalınacağını ama yine de eğer bir yerlerde görürseniz kelimelerimi lütfen benimle iletişime geçin.
