listen before i go

sevgili benliğim

nefes almıyorsun
cevap vermiyorsun
kaçıyorsun hep kaçıyorsun
uzaklara koşuyorsun
parçalara ayrılıyorsun
yağmur çamur demeden
sürekli koşuyorsun
dinlen biraz diyorsun
kendini bile dinlemiyorsun

rüzgâr savuruyor beni
küçük sıska bir ağaç dalı gibi
yere yuvarlanıyor, kayboluyorum
kimse duymuyor sesimi
hiçliğe doğru bağırıyor
uçmayı hayal ediyorum
duyacak mısın sesimi?
tutacak mısın ellerimi?

sevgili benliğim,
benden uzaklaşma
gitmeni istemiyorum
çünkü ben hâlâ
seni bekliyorum

benliğim ve benim aramda süren bu soğuk savaşın buzları eriyecek gibi..belki de kendime bir şans tanımalıyım.

diğerleri yüzünden kendimi incitmeyi bırakmalıyım

bu sayede biraz daha olsa nefes alabileceğimi düşünüyorum

umarım birgün kendimle çok iyi bir dost olurum, umarım..

şimdilik ona zaman tanıyorum, hâlâ aşamadığı bazı şeyler var..

fakat biliyorum, o buzlar birgün eriyecek.

hiçbir mevsim sonsuza kadar sürmez.

kışı atlatacağım;
yaralarımla, gözyaşlarımla.