YARALI/TAMAMLANDI

31.Bölüm

Bölüm şarkısı Cem Adrian /Ben seni çok sevdim

Aylin'den

Uyku hiç tutmamıştı huzur bulamıyordum bir türlü ne zaman bitecekti bu kabus artık intikam falan da istemiyordum sadece biraz huzur biraz mutluluk özlüyordum eskiden koşturduğum Mardin'in o güzel sıcak sokaklarını o şehir bana hem sevmeyi öğretmiş hem de o sevginin başımda nasıl yıkılacağını öğretmiştim ben orada sevmiş ben orada çocuk olmuş orada büyümüş her şeyimle oraya aittim ben gerçeklerden kaçsam bile ben oraya aittim dış olarak çok değişsemde bedenim hala buram buram topraklarımız kokuyordu ailemi çok özlemiştim . Bu savaşa başladıysam finalini de yapmalıydım ben onu da kendim gibi yarım bırakacaktım benim gibi gülecekti ama gülerken yüreğine bir acı dökülecekti göğsü sıkışacak unutamayacaktı buna izin vermeyecektim. Sonra ne olucaktı bilmiyordum ama ben hazırdım yan odada uyuyordu aramızda az bir mesafe vardı onu üzmek için başlıyacaktım. Önce Ayazın gönlünü almam gerekti bir fincan kahve hazırlayıp odasının kapısını tıklattım ikinci çalışımda gel demişti arkası dönük gömleğinin düğmelerini ilikliyordu

"Müsait misin?"

"Müsaitim"

"Ben dün için özür dilerim aklım başımda bile değildi ne dediğimi inan ki bazen ben bile anlıyamıyorum"

Aniden arkasını döndü gözlerinde

"Ben senin için bütün riskleri aldım hiç bir mecburiyetim yokken seni korumaya and içtim ben seninle her şeye varım Aylin benim kimseden korkum yok ben bütün bunları senin için yaparken sen beni görmezden geliyorsun ben niye uğraşıyorum o zaman ben bunca risk alırken hiç bir şeyden kırkmazken seni korurken sen beni bu savaşa hiç dahil etmemişsin dün bunu hissetirdin neden o zaman benim bu hikayede ki yerim ne ben senin için çabalarken sen beni yok sayamazsın bunu hazmedemem."

O an gerçekten kırıldığını fark ettim bazen beni sevdiğini unutuyordum bencillik ediyordum. İnsan sevince sevdiğinin en ufak haraketine bile canı yanardı bunu iyi biliyordum ama ne biliyim hep unutuyordum onun beni sevdiğini belki de ben ona o gözle bakmayınca böyle hissetiriyordu . Utandım birden af diler gibi baktım gözlerine

"Ayaz ben özür dilerim her şey için eğer bu oyunu bitirmek istiyorsan ben bundan sonra tek devam ederim yeter ki benim yüzümden üzülme."

Baktı gözlerime öfkeyle tam o sırada bişey oldu bakışları yumuşadı gülümsedi ne oluyordu Allah aşkına kollarını bedenime sardı .

"Ben sana hiç kızarmıyım bitanem sen benim kalbimin çiçeğisin öyle değil mi?"

Yavaşca kollarımı beline sardım neden böyle tuhaf davranıyordu ki

"Bilmiyorum ki kızsan da haklısın ki bu kızılıcak bir şey değil eğer istemezsen se-"

Parmakları dudaklarımın üstüne hafifce dokunmuştu .

"Şşş ben sana kızabilir miyim hiç ben sana kıyar mıyım sanıyorsun."

"Yeter lan uzak dur karımdan"

Şokla arkamı döndüğümde sinirden köpüren Miraçla göz göze geldim kıskançlıktan damarları belirginleşmişti . Şimdi
anlıyordum Ayazın bu değişiminin sebebini peki ya Miraçın dedikleri neydi böyle birden yaklaştı bileğimi hızla kavradı sıktıkça sıkıyordu birden tutup beni arkasına aldı

"Bırak kolumu"

"Hayır ona sarılman için mi bırakayım hadi o sarıldı sana sen neden engel olmadın neden ha neden?"

Tam karşısına geçip kolumu kurtarmayı başarmıştım.

"Sence açık değil mi nedeni ?"

"Neymiş nedeni?"