YARALI/TAMAMLANDI

Final

Bölüm Şarkısı/Eda Baba/Her şey seninle güzel

Aylin'den

Ellerimin arasındaki ellere baktım.
Dünyanın en güzel şeyi gibiydi yanımdaki adam bir kaç aydır bana rüya gibi bir hayat yaşatıyordu.
Mutluydum iliklerime kadar hissediyordum.
Ben daha önce hiç bu kadar iyi hissetmemiştim kendimi
o beni ben olduğum için seviyordu .
Ben puzzlemdaki eksik parça olduğu için seviyordum belkide onu
o şimdiye kadar sevmeyi bilmiyormuş
bende şimdiye kadar sevilmeyi bilmiyormuşum...
Tamda vazgeçmişken her şeyden herkesden hatta kendimden bile her an kendimi bir uçurum kenarında bulurken,nasıl da güzel sevmişti beni.Nasılda tamir etmişti gönül yaramı asla affedemem dediğim
adamı nasılda affetmiştim.
Hayat bana neler yaşatmış sonra neler vermişti.
Ben bir anneydim.Mihribanın en güzel emanetininin en güzel hediyesinin annesiydim.
O gün Miraç hastaneden çıktığında ailesinin beni öldüreceğini çok iyi biliyordu.Berline gelmiştik bizi arıyorlardı.
Biliyordum bizi bulurlarsa bu defa Miraçında cezası ölümdü.
Bir kaç aydır burada yaşıyorduk.Küçük bir evimiz vardı güzel bir bahçemiz vardı hayat çok güzeldi.Aynı zamanda tedavi görmeye başlamıştım .
Anne olmak istiyordum.Evet benim oğlum Umuttu ama tek kardeş olsun istemezdim .
Biliyordum olmayadabilirdi ama en azından denemek istiyordum .Umutta biraz büyümüştü artık konuşuyordu.Yürüyebiliyordu ne de çabuk büyüyordu.
Tabi bazı problemlerde vardı.Çağrıyla Döndü ayrılmak istiyormuş .Çağrının eski sevgilisi Nesrini gören Döndü delirmiş. Kavgalı oldukları dönemde Nesrinle yakınlaşmışlar .Yani Döndü aldatıldığını düşünüyordu bu çok üzücüydü .Ben öyle bir şey olmamasını umut ediyordum .

"Sevgilim.
Dedi Miraç ona tebessüm ettim .
"Pişmanım nasıl pişmanım bir bilsen seninle geçmiştede böyle olabilseydim
Şimdi ki gibi mutlu olacaktım.Mutluluğumu ertelemişim .
Geç kalmışım ben sana çok.  "

"Ben şunu anladım senden ne kadar nefret etmek istesemde ,senden kaçmak istesemde,geldiğim yol hep sensin Çünkü hep gördüm göz bebeklerinde ailesinin yaşattıkları yüzünden yalnızlığa ve acıya itilen çocuğu gördüm.Ailemizi seçemeyiz ama biz bize aile olacak insanı seçebiliriz önümüzde milyonlarca seçenek olsa hiç bir seçenek eksik parça tamamlanmış gibi hissetirmez.
Gerçek sevgi yoksa sen kaçtın Miraç kalbinden kaçtın . Sevmekten korktun çünkü sen bile kendini sevemiyordun .Ben her şeye rağmen seni seviyordum .
Fark ettiğinde çok savaştın sevgilim çok fazla savaştın
Bedeller ödendi ,savaşlar verildi.
Gerçek sevgi kazandı ."

Avuçlarımın içini öptü.Ne kadarda değişmişti ne kadarda güzeldi
nasılda ondan vazgeçmişken yapışmıştı ruhuma gitmemişti.Ne yaparsam yapayım yine de vazgeçmemişti .İçeriden kucağında Umutla gelen Kenana baktım .Mardinin ona pek bir şey ifade etmediğini her yerinde karısını gördüğünü söylemişti telefonda konuştuğumuzda .Başka bir şehre gitmeyi düşünüyordu. Bende bizim yanımıza gel deyince hemen gelmişti .
Kenanı nereden tanıdığıma gelince çocukluk arkadaşımdı babamla babası yakın arkadaşdı .Ben evlendikten sonra pek konuşamasakta yardım isteyince hemen yardım etmişti.
Umutun ikinci babası gibiydi.

"Hey çifte kumrular bir oğlunuz olduğunu unutmasanız keşke çocuk uyanmış siz burada teras keyfi yapın.Anlamıyorum ki ben olmasam kim toplayacak arkanızı ."

Kıkırdamıştım ,kahvemi yudumlarken.

"Oğlum sen niye varsın bize bakmak için bir nevi bakıcı gibi düşün kendini ama bebek değil aile bakıcısısın sen yoksa ben seni niye yatılı evimize alayım."
Alayla söylemişti bunları ama Kenan çok ciddi bakıyordu.
Ne oluyordu neden böyleydi .
"Ben bakıcı falan değilim ayak işlerin içinde gelmedim buraya Miraç ."