Dom, stoi jak stał,
Dom, podobny do skał,
Z wierzchu taki zimny,
Lecz przytulny, nie inny,
Gości lubi,
Kiedyś go to zgubi,
Każdego przywita,
Gdy wiosna zakwita,
Czy lato, czy jesień, czy zima,
Nieważne, miłości się ima,
Z każdej strony, od domowników,
Jest W nim pełno strażników,
Bacznie Stoją na straży,
Bronią od wrogich wojaży,
Nie zawsze, nam się udawało,
Często pół domu w ogniu stawało,
Lecz zawsze wstawał z kolan,
Dom nie-dom, z lasów i polan,
Taka jest nasza ojczyzna,
Tak jak broniła się Wizna,
Tak walczyli rodacy,
Pełnokrwiści Polacy,
Byli też inni,
Często, niewinni,
Walczyli za Polskę,
By ponieść klęske,
Czy warto było?
Sami oceńcie,
Tak się walczyło,
Za to co wielkie.
Korzystaj z tego,
Domu swojego,
Póki jest,
Póki nie wzywa,
Ojczyzna twoja,
Wiecznie żywa...
~P.Z.~
YOU ARE READING
Tomik poezji
PoetryTrochę uzewnętrznienia się nie będzie chyba bardzo przeszkadzać... inspirowane po części wolnym czasem a po części obserwowaniem reszty świata...
