After 3 (Dutch/Nederlands)

Hoofdstuk 231

Liedjes voor dit hoofdstuk:

I love you - Eli Young Brand

Seattle - Jason Walker

Let me go - Ron Pope

Harry's POV.

Als ik Zayn's auto op de oprit zie staan geef ik bijna over. Ze kunnen hier nog niet lang zijn, ik reed veel sneller dan toegestaan hiernaartoe. En zodra ik hem op de veranda zie staan, wordt mijn zicht rood. Hij loopt langzaam naar de auto toe terwijl ik mijn auto parkeer, hem zo neerzettend dat hij makkelijk weg kan komen en hier niet nog langer hoef te blijven.

Wat ga ik tegen hem zeggen? Wat ga ik tegen haar zeggen? Kan ze me wel horen?

"Ik wist wel dat je op zou komen dagen," zegt hij zachtjes als ik voor hem ga staan.

"Waarom niet?" zeg ik grommend, mijn opkomende woede onderdrukkend.

"Misschien omdat dit allemaal jouw schuld is."

"Ben je fucking serieus? Het is mijn schuld dat Steph fucking gestoord is?" Ja, ja dat is het.

"Nee, het is jouw schuld omdat je Tessa alleen naar dat feestje hebt laten gaan. Je had haar gezicht moeten zien toen ik die deur intrapte." Hij schudt zijn hoofd, alsof hij de herinnering wil verdrijven. Ik krijg het benauwd.

"Ik.. Ik wist niet dat ze ging, dus fuck off. Waar is ze?"

"Binnen." Hij spreekt die voor hand liggende woorden uit met een moordzuchtige blik.

"Kijk niet zo naar me. Jij zou hier niet eens moeten zijn," herinner ik hem eraan.

"Als ik er niet was geweest was ze nou verkracht en God mag weten wat nog meer geweest." Mijn handen vinden de kraag van zijn leren jack, en ik duw hem tegen de zijkant van zijn auto aan.

"Hoe vaak je het ook probeert, hoe vaak je haar ook 'redt', ze zal je nooit willen. Vergeet dat niet." Ik geef hem nog één laatste duw en loop dan van hem weg. Ik wil hem slaan omdat hij zo'n zelfverzekerde klootzak is, maar Tessa is minder dan twintig meter van me vandaan en haar zien is op het moment veel belangrijker.

Als ik langs de ramen van zijn auto heenloop zie ik Tessa's tas en.. jurk... op de stoel liggen. Ze heeft geen kleren aan?

"Waarom heeft Tessa haar jurk niet meer aan?" Durf ik te vragen. Ik trek aan de deurhandel en pak haar spullen terwijl ik op zijn antwoord wacht.

"Die hadden ze uitgedaan." Merkt hij eenvoudig op, boos kijkend.

"Fuck," sis ik, en loop de houten veranda op.

"What the hell doe jij hier?" Tessa's moeder blokkeert de deur. Ze is nu al naar me aan het schreeuwen. Geweldig.

"Ik moet haar zien." Ik pak de knop van de hordeur vast. Ze schudt haar hoofd, maar gaat wel opzij. Ik heb het gevoel dat ze weet dat ik haar anders omver zal duwen.

"Je komt hier niet binnen," schreeuwt ze.

Ik negeer haar en loop langs haar heen. "Hoor je me? Loop niet langs me heen alsof je me niet hebt gehoord!" De hordeur klapt dicht en ik loop naar de kleine woonkamer om Tessa te zoeken.

Ik stop even als ik haar zie liggen. Ze ligt op de bank met haar knieën licht gebogen, haar haar is net een blonde halo boven haar hoofd, en haar ogen zijn dicht. Carol blijft naar me schreeuwen, dreigend dat ze de politie zal bellen, maar dat boeit me helemaal niks. Ik ga door knieën heen zodat ik op dezelfde hoogte als zij ben. Zonder erbij na te ga ik met mijn duim over haar wang geen.

"Jezus." Ik vloek en kijk toe hoe haar borstkas langzaam op en neer gaat.

"Fuck, Tess. Het spijt me zo erg. Dit is allemaal mijn schuld," fluister ik, hopend dat ze me kan horen.