Sweaters and chocolate: a Remus Lupin Fanfic

24) Sarah

Het is inmiddels alweer twee weken geleden sinds de kerstvakantie voorbij is. De lessen kruidenkunde waren verschrikkelijk. Elke keer als iets tegen Remus probeerde te zeggen, draaide hij snel zijn hoofd de andere kant op en begon een gesprek met James, Sirius of Peter. Ik heb geen idee wat ik moet doen.

Terwijl ik samen met Jane door de gangen loop, valt mijn oog op een poster die op het mededelingenbord zit geplakt.
Wat is dat?' vraag ik fronsend aan Jane.
'De talentenjacht, heb je daar nog niets over gehoord?' Verbaasd kijkt ze me aan. 'Iedereen heeft het erover.'
Opeens schiet me iets te binnen. 'Jane!' Ik geef haar een por met mijn elleboog.
'Wat?'
'Ik ga meedoen!'
'Jij?'
'Ja.'
'Sorry, ik bedoel dit niet persoonlijk hoor, maar sinds wanneer kan jij zingen of dansen?'
Daar heeft ze een punt. Ik zing zo vals als een kraai en ik ben totaal niet ritmisch.
'Nee oké, ik kan niet zingen.' beaam ik. 'Maar ik kan wél schrijven!'
Jane trekt haar wenkbrauwen op. 'Dus je gaat een verhaal voorlezen?'
'Zo iets ja.'
Samen lopen we verder. Het is vrijdagmiddag en onze laatste les is net afgelopen. De meeste leerlingen zitten gezellig in hun commonroom. Omdat Jane en ik niet bij dezelfde afdeling zitten, dwalen we samen over het schoolterrein. Zwijgend lopen we langs het meer. Opeens blijf ik versteend staan.
'Wat is er, Saar?'
'R-Remus.'

Hij zat onder zijn gebruikelijke boom te lezen. Ik heb echt geprobeerd om met hem in contact te komen, maar het boeide hem niets. Hij deed alsof ik lucht was.

Jane haakte haar arm in de mijne en liep vastbesloten de andere richting op. 'Laat hem toch.'
Ik knikte zacht. 'Oké.'
'Kom, laten we de keuken plunderen!'
'Goed idee.' Ik glimlach geforceerd.
Ik wil gewoon dat het weer goed komt tussen Remus en mij.
Ik mis hem.
Ik mis hem zo.