MEDCEZİR~Jenlisa

31.BÖLÜM

Kitabın bitmesine dokuz bölüm kaldı<3

~

3 hafta sonra

Jennie

Bugün ailem yurtdışından dönmüş fakat direk şirkete geçtikleri için kardeşimi eve getirme görevi bana kalmıştı.

Annemin ofisine girer girmez ayağa kalkıp bana sarıldılar.

Koltuğa oturdum"Ella nerede?"

-Canı sıkıldı, sekreterim ile gezsin diye gönderdim.

-Beni neden çağırdınız o zaman ?

Babam annemin yanından kalkıp benim yanıma oturdu.

Elini bacağıma koydu "yurtdışındayken dokturun annen ile görüştü, artık daha fazla ertelememizi istemiyor"

"Neyi?"annemin yüzüne bakarak konuştum.

-Amerikada ki doktor sonuçlarını görmüş, bir an önce yanına çağırıp tam tespit için kısa süreli tedavine başlamak istiyor.

-Ama okulum var.

-O işi baban ile hallettik, merak etme jen.

-Peki ne kadar süre için orada kalmam gerekiyor.

-Yaklaşık 1 ay.

1 ay mı ?

Çok uzun bir süre.

-Ben o kadar sanmıyordum, çok uzun. Gitmek istemiyorum anne, tek başıma orada ne yaparım.

-Tedavin boyunca yanında olacağım, devamını burada ki doktorun üstlenecek.

Babam derin bir nefes aldı"Tabi işe yararsa"

Annem sinirle konuştu"Tabi ki yarayacak, oraya boşuna gitmiyoruz"

-Peki işe yaramazsa ne olur?

"Ameliyat"dedi babam yanımdan kalkarken.

Annemin yanına oturup elini tuttu"Kızımız sağ salim kurtulacak dara, kendine gelip sakin ol lütfen "

Annem oldukça endişeliydi.

Sormaya korktuğum soruyu sordum"Peki ameliyat riskli mi? ölecek miyim anne?"

Annem yanıma gelip bana sarıldı, hıçkırıkları bedenini sarsarken yutkundum.

Neler oluyor?

-Jennie, lütfen bir an önce o doktora gidelim, senin için çok önemli kızım.

Geri çekilip annemin yüzünü avuçlarımın arasına aldım"Tamam anne, lütfen ağlama "

Hafifçe kafasını salladı.

Babam"O zaman doktorunu arayıp tarih alıyorum"

-Tamam.

•••

Arabama binip bir süre hızlanan kalbimi sakinleştirmeye çalıştım.

Ailem çok fazla endişeliydi.

Ölüm riskimin olduğu çok açık, ölmek istemiyorum.

Annem ve babamın yaşlandıklarını ellanın büyüdüğünü görmek en çok da Lisa ile günün birinde evlenmek istiyorum.

Lisa'ya ihtiyacım var..

Hızla eve sürerken ölüm korkusu tüm bedenimi sarmıştı.

Arabadan inip karşı bahçeye geçtim.

Havuzu temizliyordu.

Yavaş bir şekilde gözlerini kapattım"Söyle bakalım lalisa, kimim ben? "

-Hmm sowon yok yok nancy hayır o da olamazsın onun elleri böyle değil. Buldum bu sefer eminim sorn sensin değil mi?