Kyoku #1
Kitaro's first love is named Avery, the only daughter of the richest family of their town. Kitaro had always loved her, but one summer, Avery Vescilia appears to have changed.
He doesn't know what happened to the Avery he'd liked from chil...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
12 // confront
>>
HINDI SIYA SI Avery.
'Yon ang sabi niya sa 'kin.
Malamlam ang mga mata niya at mababaw ang boses. May tumulong luha sa sahig. May amoy ng alak sa mainit niyang hininga.
Hindi ako nananaginip nang nangyari 'yon.
May agad na kumatok sa pinto at pinagbuksan ko 'yon. Mayro'n akong nakitang babaeng nakasuot ng isang pang-maid na damit, at alarmado siyang napatingin kay Avery pati sa 'kin. Dahan-dahan kong ipinasa si Avery sa kanya, kahit pa binalak ko nang ako na lang ang maghatid sa kanya sa kotse.
"S-Salamat, hijo," ang sabi niya sa 'kin. Ngumiti siya nang bahagya. "Hindi na sana 'to maulit."
Kinabahan ako sa titig ng matanda. Yumuko siya nang kaunti bago tuluyang lumabas ng bahay.
Nangyari 'yan noong nakaraang araw, at hanggang ngayon, binabagabag pa rin ako tungkol sa nakakalitong sinabi sa 'kin ni Avery.
Lasing siya. Paanong magiging totoo ang sinabi niya no'ng gabing na 'yon? Pero iyon na rin kasi ang punto — lasing siya. Minsan ang lasing pa ang mas may kakayahang magsabi ng totoo.
Umuulan na naman at nakatitig ako sa kisame ko. Wala na naman si Kuya Paco at walang nagtitinda ng bakery sa baba. Parang wala na akong pakialam sa mga bagay bagay at gusto ko na lang matulog.
Napabuntonghininga ako.
--
NANG DUMATING ANG Lunes, umarte na lang ako na parang walang nangyari. Lasing naman si Avery no'n at nangangarap na lang akong sana wala siyang naaalala.
Pero nang pumasok si Avery no'n, parang may mali na naman sa kanya.
Hindi na namin pinili ni Jiyo na tumabi sa kanya, kasi halos kita na namin ang itim na awra niya. Walang emosyong nakalagay sa mukha ni Avery at nakadungaw lang siya sa bintana. Ni noong pumasok nga siya ng kwarto, hindi niya kami dinapuan ng tingin — parang hindi nangyari ang nangyari noong Biyernes ng gabi.
Bigla kong naalala ang maliwanag niyang ngiti at ang paraan ng pagkanta niya sa entablado kasama namin, at mas lalong may kumirot sa dibdib ko.
Napabuntonghininga na naman ako.
Nang mag-recess, hindi siya sumama sa amin. Tulog si Avery sa desk niya ay nang tangka ko siyang gisingin, hindi siya kumibo.
"Nasa'n si Avery?" tanong ni Kyle.
"Sa puso ko," sagot ni Santi.
"Hindi siya sumama sa 'min, e," sabi ni Jiyo.
Napaangat ang tingin ni Paul sa phone niya saka nakakunot ang noong tumingin sa aming dalawa. "Ano'ng hindi sumama?"
