ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ| ʙᴛs/ ᴊᴇᴏɴ ᴊᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ ғғ

11

De jongere rent over de donkere straten.
Het afgelegen dorpje wordt verlicht door de lichtgevende lantaarnpalen.
Bij iedere stap die hij weer zet.
Ieder wolkje die hij weer in ademt.
Hij hijgt.
Harder en harder.

“BLOED..!”
Schreeuwt Jungkook gefrustreerd.

Hij struikelt over een schuine tegel en valt op de grond.
Harder en harder begint hij te hijgen en hijgen.
Totdat zijn ziel wordt weggezogen.
Niet eens meer gezogen.
Weg wordt getrokken.

Hij lijkt wel weg te vliegen.
Mee met de wind.
Zijn ogen gesloten.
Geen gevoel voelend.
Geen ademhaling.
Geen bewustzijn.
Niks.
Een zwarte, oneindige leegte.

“AU!”

Hard begint de jongere te schreeuwen als hij valt.
Hij valt op een rood kleed.
Voorzichtig staat hij op.
Hij is weer in de vampieren wereld.

“Jeon?”
De jongere schrikt van de stem achter hem.
Daar staat Stark.
“U bent er weer!”
De jongere knikt.
Maar als hij de jongere aankijkt, schrikt hij.

“Wat is er gebeurt?!..”
De jongere schrikt.
Wat zou er gebeurt moeten zijn?
“W-wa-”
De jongere kan zijn zin niet eens afmaken.

Stark pak stevig zijn arm vast.
Hij trekt hem mee.
Ze lopen allemaal trappen af.
Totdat ze aankomen bij een mega grote deur.
Stark opent hem.

Nachtlicht.
Een buiten wereld.
Vol vampieren.

“I-is dit v-ampieren we-”
De jongere wordt onderbroken.
“Welkom in Vampiria.”
Uit verbazing opent de jongere zijn mond.
Het maanlicht verlicht de straten.
Geen te vel schijnend zonlicht waar de jongere niet tegen kan.

Amper licht.
Maar toch zo mooi.

“U kunt vrij rond kijken.”
“We halen je wel als we je nodig hebben.”
En Stark verdwijnt.
Maar Jungkook probeert hem tegen te houden.

“STARK W-ACHT..!”
Maar hij faalt.
Het gedaante is verdwenen.
De jongere kijkt om zich heen.
Hij begint te lopen door het mega terrein.

Het is precies als de normale wereld.
Alleen veel donkerder.
Véél donkerder.
Geen een kleur.
Geen een emotie.
Een leegte.
Van zwart.

“Hey.”
Een vrouwen stem klinkt achter de jongere.
Hij draait zich om.
Een jong uitziend meisje.
“Je bent een mens?”
Zegt ze verbaast.

De jongere schrikt ervan.
Voorzichtig knikt hij.
“Niet verwacht..”
Ze steekt haar hand uit.
Voorzichtig neemt hij hem aan.

“Ik ben Valentina.”
“En jij?”

De jongere denkt even na.
Maar zegt dan het volgende.
“Jeon.”
“Aangenaam, Valentina.”
Ze glimlacht en laat dan de jongere zijn hand los.

“D-rinken?”
Vraagt de jongere nerveus.
Valentina schrikt.
“Je wilt me drinken?”
Ze grinnikt.
“J-a ik wil bloed..”
Zegt de jongere, verlegen.

Heeft hij iets verkeerds gezegd dat ze lacht?
“Niet vragen joh!”
“Hier mag je gewoon je gang gaan!”
De jongere glimlacht voorzichtig naar het meisje.

Hij mag haar wel.

Hij brengt zijn hoektanden naar haar nek.
Hij begint haar bloed te zuigen.
Steeds harder en harder.
Steeds ruiger en ruiger.
Hij is niet te stoppen.
Als het aan hem ligt nooit.

Hij drinkt nog zo'n 10 minuten door.
Voorzichtig laat hij los.
Hij veegt zijn mond met zijn mouw.
“D-ankje..”
Zegt hij verlegen.
Valentina glimlacht.
“Dat was letterlijk niks.”
“Dat kan ruwer Jeon!”

Jungkook kan een zachte grinnik niet onderdrukken.
“I-k zal doen..!”
Zegt hij, zelfverzekerder dan eigenlijk gedacht.
“Hoe is de mensen wereld?”
Vraagt Valentina geïnteresseerd.

De jongere haalt zijn schouders lachend op.
“Saai?”
Valentina schiet ook in de lach.
“Ik ben geboren in vampiria.”
“Dus ik wil heel graag naar de mensen wereld!”

De jongere kijkt haar blij aan.
“Misschien dat ik mee neem.”
Zegt hij verlegen.
Hij krabt blozend zijn nek.
“Dat zou me leuk klinken, Jeon!”

Hij voelt zijn bloed naar zijn wangen stijgen.
En ze voorzichtig rood kleuren.
Hij voelt het, dus begint snel een ander onderwerp.
“I-k hulp..”
Zegt hij dan.

Valentina kijkt m aan.
“Waarmee?”
De jongere voelt een raar gevoel in zijn buik.
En begint te vertellen.
Over wat zijn krachten zijn.
Zijn zwaktes.
Hoe alles werkt.

Hij heeft verduidelijking nodig.

Valentina grinnikt.
“Er zijn geen voorbeelden van krachten.”
“En ook niet van zwaktes.”
“Iedereen heeft zijn eigen.”

De jongere bloost nog een tint erger er door.
“Er zijn wel standaard dingen waarvoor je moet uitkijken.”
Voorzichtig pakt ze de jongere zijn hand vast.
Ze neemt hem mee naar een bankje.
Voorzichtig gaan ze zitten.

Valentina begint te praten.
“Vampieren kunnen niet tegen uien, al meegemaakt?”
De jongere knikt zuchtend.
“Vandaag nog!”
“Het was vreselijk.”

Nog verlegen, vertelt de jongere zijn ervaring van vandaag.
Met de uien.
Valentina glimlacht.
“Dat gebeurt er dus.”
Ze legt haar hand op haar been.

“Heb je een spiegelbeeld?”
Jungkook schudt zijn hoofd.
“Eerst wel, maar vandaag ineens niet.”
Valentina grinnikt.
“Een spiegelbeeld is niet meteen weg, als je gebeten bent door iemand in vampiria.”

Jungkook glimlacht.
Maar realiseert zich dan iets.
“Dus meer vampier werelden?”
Valentina knikt.

“3 werelden.”
“Maar daar over mag ik je niks vertellen.”

De jongere trekt zijn wenkbrauw op.
“Omdat?”
Valentina staat weer op.
“Elisabeth..”
Zegt ze, de jongere emotieloos aankijkend.
“E-lisabeth?..”
Vraagt de jongere verward.

Valentina knikt.
“Elisabeth is niet wie ze is jungkook.”
Ze gaat weer zitten, en kijkt de jongere recht aan.
“Je loopt in gevaar door haar.”

De jongere raakt in paniek.
“W-at?!”
Valentina kijkt hem nog recht aan.
“Ze gaf je een drankje.”
“En jij hebt het overleeft.”

Jungkook is nu degene die in een ruk opstaat.
“Hoe weet dat?!..”
Zegt hij geschrokken.
Valentina kijkt omhoog waardoor ze de jongere aankijkt.
“Ik ben de dochter van Ursula en Stark.”

De jongere schrikt.
“I-k wist niet..”
Zegt de jongere zwak glimlachend.

“Jeon dit is geen leuk iets.”
“Als we je niet beter krijgen zou je je leven moeten doorbrengen als dode vampier.”
“En dat is het ding.”
“Vampieren kunnen van buiten niet dood.”
“Dus zou je van binnen vermoord worden.”

De jongere schrikt.
Geen idee wat ze bedoelt.
“W-wat?!..”
Maar Valentina negeert hem.
“We kunnen goede vrienden worden Jeon.”
“Maar dat zou nooit voor lang blijven.”

Valentina zucht diep, en verlaat dan de jongere.
De jongere voelt zijn tranen prikken in zijn ogen.
Hij knippert, waardoor ze rollen over zijn wangen.

Wat gaat er met hem gebeuren?