REGRETS

11 2 0
                                    


I was standing beside you, staring at your lovely face while holding a white bouquet of flower for you.

Tears runs out, I can't hold it anymore.
"L-Li-Lina?" I started to say your name from a long time of silence. A broken voice that surely define what I really felt right now.

"I'm so sorry... I am too late..." A man tap my back, your brother. It made me more burst into tears and it turn down my guard.

Beside your coffin I knelt down.

"Paano na tayo? Paano na ang mga pangarap natin? Di ba sabi mo di mo ko iiwan? Sabi mo lalaban ka diba?" I almost shout.

Bawat pagpatak ng mga luha ko, ang pagsisi at panghihinayang. Sana pala di na ko umalis. Sana pala nag-stay na lang ako sa Pinas kasama ka. Edi sana may kasama kang lumaban sa sakit mo. "I'm sorry Lina."

[Untitled]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon