XXXV

5.6K 439 15
                                    

Бэкхён: Би зөвшөөрч байна! Бюн Бэкхён Сун Хэиний нөхөр болж үхэн үхтлээ хайрлаж чадна гэдгээ бас амлаж байна гэсээр миний түүнд өгөх гэж байсан бөгжийг хуруундаа зүүчихээд ам дүүрэн инээмсэглэв.

Би түүнрүү юу ч хэлэлгүй ширтээд байсанд түүний инээмсэглэл аажмаар үгүй болон хоолойгоо засчихаад: Би нөгөө эхлээд уучлалт гуйх ёстой байх л даа

Би: Тэгээд?

Бэкхён сандарсаар: Юу?

Би: Тэгээд юунд уучлалт гуйх гэж байгаа юмбэдээ

Бэкхён: Чамаас өөр хүнтэй байсанд гэж хэлчихээд нүд нь миний энгэр лүү гүйж тэрээр шүлсээ хүнд гэгчинь залгилав.

Би халадныхаа энгэрийг хумин дахин нэг бүслэчихээд: чи тэр зүйлд уучлалт гуйх хэрэггүйдээ энэд миний буруу байгаа болохоор зүгээр л би тэнэг зан гаргаж чамайг хүлээлгэсэн энэ олон жил зовоосонд уучлаарай

Бэкхён: хүлээнэ гэж амлачихаад амлалтаа биелүүлээгүй болохоор би өөртөө маш их гутарч байна. Харин чамайг ингээд хүрч ирж байгаад үнэхээр их баярлалаа ийм зүйлтэй хүртэл ирээд гэсээр саяхан зүүсэн бөгжөө харуулахад би бага зэрэг ичин: үнэндээ энэ тийм ч сайхан санаа байсан гэж бодохгүй байна чи миний бүх л төлөвлөгөөг бусинуулчихлаа

Бэкхён: Гэхдээ Хэин аа чи дахиж надааас холдохгүй гэж амлаач

Би: Амлаж байна

Бэкхён: За тэхээр би ингээд явъя даа орой ингээд шууд орж ирсэнд уучлаарай хэзээ бид уулзах вэ

Би догдлох зүрхээ чангалан: Хэрвээ гэрт чинь хүлээх хүн байхгүй бол нөгөө ...

Бэкхён: Цай уучихаад яв?

Бэкхён: Хоноод яв?

Би: Цай уучихаад х-хоноод явдаа

Бэкхёны царайн дээр л тэр хэтэрхий баярлаж байгаа нь тод байсанд би түүнийг дагуулан гал тогоонд орж ирэв.

Би: Бэкхён чи ингэж харахгүй байж болох уу

Бэкхён: чи өмнөхөөсөө ч илүү үзэсгэлэнтэй болчихож

Би: чи намайг ичээгээд байна

Тэр ширээнээс босож урд минь ирэн дээрээс минь доош гүйлгэж хараад: Бас том болчихож.

Бид бие биедээ огтхон ч хүрээгүй хэдий ч бидний амьсгаа дээрдэн хэсэг нүдрүүгээ ширтэлцэж байгаад зөөлхөнөөр үнсэлцэж эхлэв.

Энэ яг л гайхамшигтай зүйрлэмээр. Хүрэх төдийд л биеийн бүхий л эд эс бүр минь амилж буй мэт.

Тэр намайг орон дээр хэвтүүлчихээд халадны минь бүсийг суллаад дотоожноос өөр юу ч үгүй биеийг минь цоолох аятай л ширтэв. Би гараа хөхөн дээрээ авсан ч тэр гарыг минь холдуулаад хүзүүг минь дараа нь доошилсоор хөхийг минь энхрийлж намайг бага зэрэг дуу алдуулж орхилоо.

Бэкхён хөхийг минь гартаа атгачихаад инээмсэглэн: Том болчихож

Бэкхён: хэтэрхий үзэсгэлэнтэй байна

Түүний хуруунууд гэдсэн дээгүүр минь зөөлөн гүйсээр улам доошлоход би татганан хүндээр амьсгалахад тэр намайг шоолон инээсээр дотоожийг минь тайлан авав.

Бүхэлдээ мартагдсан энэ дотно ч гэмээр мэдрэмж намайг байж ядуулж түүнийг нүцгэрэн халуун амьсгаа нь миний доод хэсэгт мэдрэгдэхэд би бодит байдалд эргэж ирэн түүнрүү үгүй шүү гэсэн харцаар харахад тэр

"Би чамд гайхамшгийг л мэдрүүлэх гэж байна алив ээ хайрт минь би чамд  зөндөө хийж л байсан шүүдээ үүнийг"

Би: надад ичмээр б---- үгийг минь дуусгалгүй түүний хэл аль хэдийнээ намайг
энхрийлэн оюун санаа минь хаа нэгтээ одож түүний нэрийг арай ядан л гиншилтийнхээ дундуур хэлж амжив.

"Намайг санасан уу бяцхан охин минь" түүний нүүр нүүртэй минь тулж ирэн харин хуруу нь ажлаа үргэлжлүүлсээр.

Би: Т-ийм-ээ маш и- х ахххх

"Миний бахархмаар охин" гэсээр өөрийн найзаа оруулсныхаа дараа миний хөмсөг зангидаж буйг харан хэлэв.

Бидний ажил Бэкхёны хараал аахилалт болон миний орилооноор өглөөний нартай хамт дууссан юм. Тэр өөрсдийгөө цэвэрлэчихээд намайг энгэртээ наагаад хэвтлэн.

Духны минь хөлсийг арчин нүүрний минь инч бүрийг тэр үнсэж байлаа

Би: Алив ээ Бэкхён би амьсгалах хэрэгтэй байна

Бэкхён: би чамайг ямар их санасан гээч

Би: Удаан хүлээлгэсэнд уучлаарай хайрт минь

Бэкхён: Алдсан цаг хугацаагаа нөхөцгөөе би чамайг одоо хааш нь ч явуулахгүй хэрвээ одоо чи явбал би амьдарч чадахгүй байх

Би: Хайр гэдэг үнэхээр сонин юм. Анх би хайртай хүнтэйгээ л хамт байвал болоо гэж боддог байсан ч яагаад ч юм чамайг л жаргалтай байлгах юмсан гэж бодогддог болчихсон байсан. Би хэдий чамайг санаад одоо чам дээр очоод яасан ч явуулахгүйдээ гээд ирсэн байтал чамайг тэр эмэгтэйтэй хэрвээ жаргалтай байж чадвал би чамайг явуулж чадна гэж хүртэл бодсон.

Тэр духыг минь үнсэн намайг улам чанга тэврээд: чамаас өөр намайг жаргалтай болгох хүн байхгүйээ Хэинаа надад итгээрэй

Сайхан амарцгаагаарай ❤️

[Completed] The bad main character Where stories live. Discover now