Kapıyı örtüp parazitli seslerin dışarıda kalmasını sağladım. Diğer elimde dökmemeye dikkat ederek taşıdığım çayım vardı ve bu gerçekten çok yavaş yürümeme sebep oluyordu.
"Burayı neden sevdiğini anlıyorum." dışarıyı izlemeye devam ederken söyledi.
Bacaklarının yanına oturdum ve dizlerimi kendime doğru kırdım. "Hiçbir şey yiyememen çok üzücü." dedim. Çayımdan gürültülü bir yudum aldığımda bana doğru dönerek muzip bir gülümseme verdi. İnce parmaklarını bardağıma doladı ve kendini bana doğru yaklaştırdı.
Dudaklarında çaydan arta kalan şekeri yalarken memnun olmuş görünüyordu.
Onun diğerleri gibi olmadığını anlamıştım.
أنت تقرأ
𝙏𝙝𝙚 𝙁𝙞𝙣𝙖𝙡 𝘾𝙤𝙪𝙧𝙩𝙖𝙞𝙣 » 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘬
قصص الهواةOcean' ın hayali bir penceresi ve bubi tuzaklarıyla dolu bir zihni var. [Tamamlandı]
