~Solve the problem or leave the problem. Do not live with the problem~
Για λίγα δευτερόλεπτα ένιωθα το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα να εξασθενεί.
Το κεφάλι μου βαρύ και τα χέρια μου ιδρωμένα.
Τα μάτια μου κοιτούσαν προσηλωμένα το σύμβολο που διαγράφονταν μπροστά τους.
Αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια...
Ένιωθα την παρουσία κάποιου δίπλα μου να κοιτάει το ίδιο εξεταστικά με εμένα το χαραγμένο σύμβολο, που όμως, στα μάτια μου φαινόταν αρρωστημένα γνωστό.
Δεν χρειαζόταν καν να στρίψω το κεφάλι μου για να δω το πρόσωπο του.
Ήξερα ότι είναι ο Trevor.
Ένιωσα ένα δυνατό χέρι να με τραβάει ελαφρώς προς τα πίσω και να μπαίνει μπροστά μου.
Έμεινε να κοιτάει ζαλισμένος, αυτό που πλέον κοιτούσαμε όλοι στο δωμάτιο σαν χαμένοι.
«Sky, τι σημαίνει αυτό;» η φωνή του Lex πλέον ακουγόταν μακρινή, σχεδόν αλλοιωμένη.
Γύρισα επιτέλους να τον κοιτάξω χαμογελώντας πίκρα, παίρνοντας μακριά το βλέμμα μου από εκεί.
«Δεν ξέρεις;» ρώτησα γελώντας πονεμένα,χωρίς όμως κανένα είδος ειρωνείας στην αλλοιωμένη μου φωνή, κάνοντας όσους βρίσκονταν στο δωμάτιο να στερέψουν την προσοχή τους πάνω μου.
«Είναι εδώ» οι λέξεις ξέφυγαν από τα χείλη μου σαν να ήταν το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο.
Όμως η αλήθεια είναι, ότι δεν ήταν.
Και οι δυο μας γνωρίζαμε ότι δεν είναι.
Έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω πριν αναγκάσω τον εαυτό μου να προχωρήσει με γρήγορα βήματα προς την έξοδο της καταραμένης αποθήκης των Wolves.
Άκουγα τον Lex να φωνάζει το όνομα μου καθώς άνοιγα με γρήγορες κινήσεις την πόρτα της εξόδου λίγο πριν βγω έξω από εκείνον τον αποπνικτικό χώρο και αναζητήσω την ελευθερία μου.
Μικρές σταγόνες βροχής έπεφταν πάνω στο σώμα μου ενώ ο φθινοπωρινός αέρας κρύωνε τα σωθικά μου.
Τύλιξα καλύτερα το δερμάτινο μπουφάν μου γύρω από το σώμα μου, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να εμποδίσω τις σταγόνες βροχής και το κρύο αεράκι να χωθεί μέσα μου.
VOUS LISEZ
Control
Roman pour AdolescentsΈκλεισα τα μάτια μου ενώ άφησα το ματωμένο όπλο μου στο κρύο πάτωμα. Ήξερα ότι έφτανε το τέλος. Μπορούσα να το νιώσω να με καταστρέφει αργά και βασανιστικά, όπως έκανε πάντα. Να παίρνει μακριά κάθε κομμάτι μου, κάθε ίχνος ψυχής που είχε απομείνει σε...
