Running from you ✎

-hoofdstuk 3-

-Tarren-

Furieuze vlammen laaien op wanneer ik mijn ogen open.

Ik zwaai één keer met mijn hand en het vuur is gedoofd.

Mijn wolf rook mijn mate en ik moest haar vangen. En natuurlijk is dat grandioos mislukt.

Die sukkels van een wachters hebben haar laten ontsnappen. Ze is recht onder mijn vingers vandaan geglipt. Een woedende brul ontsnapt uit mijn mond. Hoe durft ze van me weg te rennen?!

Ik ben haar meerdere! Haar alpha! Zij is van mij, en zij moet doen wat ik wil!

Ik snauw bevelen naar mijn wachters. Ze moeten haar vinden! Levend.

Julia komt voorzichtig naar me toegelopen. Ik kijk haar waarschuwend aan. Mijn wolf is woedend. Één verkeerd woord en ze verliest haar leven.

"Alpha." Ze buigt en kijkt me vragend aan. "Ik wil dat je dat meisje zoekt. Jij bent nog de minst nutteloze van ze allemaal, stek me niet teleur." Grom ik.

Julia buigt haar hoofd als teken dat ze het begrijpt. Ze loopt richting een groep wachters en begint ze bevelen rond te schreeuwen.

Mijn hoofd barst van de pijn. Met wankelende passen loop ik het kasteel binnen. Ik loop naar mijn vleugel. (Een vleugel is meestal een gedeelte van een kasteel of paleis met meerdere kamers dat bedoelt is voor een bepaald persoon, of bijvoorbeeld voor gasten.)

Ik ga op een stoel zitten in mijn slaapkamer en sluit mijn ogen. Rustig adem ik in en uit. Ik hoop maar dat ze haar snel vinden. Ik houd het niet langer.

Mijn woedeaanvallen worden steeds heviger, en mijn wolf pakt steeds meer de controle. Nog even en dan heb ik geen controle meer.

Er is maar één oplossing. Ik moet nog sterker worden. Pijn houd me menselijk. En de meeste pijn krijg je wanneer je mate doodgaat. Én je word ook nog eens buitengewoon machtig.

Dan zou ik de machtigste alpha ooit worden. En door de pijn hoef ik geen angst meer te hebben dat ik de hele wereld afbrand.

Controle is het één van de meest belangrijke eigenschappen als weerwolf. Wanneer je geen controle hebt kun je het lot ondergaan van het eeuwige wolven leven. Of je vermoord alles en iedereen.

Mijn familie is dat lot ondergaan. De Welsh stamboom is geëindigd met mij. Mijn familie is één voor één vermoord door controle verlies.

In mijn familie heeft niemand ooit een mate gehad. Niemand. Mijn vader trouwde dus met een mens. Toen ik zes was verloor hij zijn controle en werd hij vermoord door zijn beta. Hij slachtte iedereen af. Zelfs mijn moeder moest dat lot ondergaan.

Mijn vader was erg, mijn opa was erg, mijn grootmoeder was erg. Maar ik ben nog het allerergst. Hoe verder mijn familie groeit, hoe groter de problemen groeien.

Iedereen blijft maar vertellen wat voor fout ik zal maken. Dat ik speciaal ben doordat ik mijn mate wel heb gevonden. Maar ik weet zeker dat ik mezelf alleen kan redden als zij doodgaat.

En aangezien ze toch een slaaf was zal niemand haar missen. Ze is toch niets waard. Ik geef niets om niemand. En zeker niet om haar.

Liefde brengt je nergens.

Liefde jaagt je alleen maar de dood in.

—————————————————————————

-Julia-

Mijn hart bonkt hard tegen mijn borst.

Normale wolven keren zich niet tegen hun alpha. Maar dit is voor een goed doel.

Nu maar hopen dat ik mijn leven niet verlies. Dat is hoe het er hier aan toegaat. Als je iets doet wat de alpha niet bevalt, moet je vrezen voor je leven.

En je alpha verraden is het ergste wat je kunt doen. Dat is hoogverraad. Zelfs je kinderen zullend dat bezuren. Je hele familie zal daaronder leiden.

Ik haal diep adem en loop op een groepje wolven af.

Het is belangrijk dat ze hun niet vinden. Ze mogen mijn luna niet vinden. En daar zal ik alles voor geven, al kost het me mijn leven.

Zij is de enigste hoop voor onze pack. En zij is de enigste hoop voor onze alpha. Zij is onze hoop. De enigste hoop die wij in jaren gehad hebben.

Ik roep een paar bevelen rond. Ik stuur ze precies in tegenovergestelde richting van waar de luna is gegaan.

Ze vertrekken richting de jungle. Daar hebben we een paar vrienden, en in de jungle is het veel lastiger een geur spoor te volgen.

Ik hoop maar dat Peter snel terugkomt. Als hij langer wegblijft zal de alpha argwaan krijgen. Zijn beta die weg is, en niemand weet waar hij is. Dat kan hem zijn leven kosten.

Een paar dienstmeisjes komen hoestend het paleis uitgestrompeld. Ik loop met grote passen op ze af.

Een dienstmeisje kijkt me met angstige ogen aan. "De alpha heeft weer een aanval." Hoestend pakt het dienstmeisje de muur vast.

Ik ren snel naar binnen. Ik sla een hand voor mijn mond wanneer ik alle rook zie. Mijn ogen branden wanneer ik verder naar binnen loop.

Ik volg de hitte in de hoop mijn alpha te vinden.

Al snel vind ik een gedaante. Zittend op de grond met zijn hoofd tussen zijn knieën, en zijn handen tegen zijn oren. Zijn aanvallen lijken steeds erger te worden.

Bezorgd kniel ik bij hem neer. Ik leg een hand op zijn arm en hij schrikt op. Zijn vuurspuwende ogen kijken me woedend aan.

Hij knijpt hard met zijn ogen en wanneer hij zijn ogen weer opent lijkt het vuur in zijn ogen bijna gedoofd te zijn. Zweet staat op zijn gezicht.

Ik help hem op te staan en help hem naar buiten. Hij snuift dankbaar de frisse lucht op. Hij gaat zitten op de grond. Ik ga naast hem zitten.

"Op een dag gaat het fout." Mompelt hij. Hij klinkt verslagen bijna gebroken. Bijna.

"Dat is waarom ik doe wat ik moet doen." Hij opent zijn ogen en kijkt me doordringend aan.

"Ik moet blijven leven, en mijn stamboom doorzetten. Maar ik kan niet blijven leven als ik iedereen om me heen vermoord." Hij zucht.

"Liefde heeft mijn familie vermoord." Hij staart diep in gedachten voor zich uit. Ik kijk hem nieuwsgierig aan hij heeft het nooit over zijn familie. Hij haatte zijn familie. Met heel zijn hart. Althans wat er van zijn hart over is.

"En liefde zal mij vermoorden als ik er niks aan doe." Hij komt weer terug bij zinnen.

Ik schud mijn hoofd hopend hem van gedachten te laten veranderen. "Niemand uit uw familie heeft ooit een mate gehad. Een mate heeft de meeste invloed op je leven, een mate is het beste wat u kan overkomen! Ze kan u en ons allemaal redden." Ik kijk hem wanhopig aan.

Hij kijkt me aan met een woedende blik in zijn ogen. "Ze zal ons allemaal vermoorden. Maar ik zal haar voor zijn." Hij staat op.

"Ik zal haar vermoorden al kost het me mijn pack." Sist de alpha.

Geschrokken deins ik achteruit. Nog nooit had ik gehoord van iemand die zijn eigen mate zou vermoorden.
"En onthoud goed dat ik het wil doen." Hij kijkt mij vastbesloten aan.

"Ik wil dat ze lijd. Ik wil haar gezicht zien, en haar laatste woorden horen." De alpha loopt weg.

Ik weet één ding zeker vuur kan alleen met water bestreden worden en ik zie alleen maar vuur.

Hallo allemaal,
En wat vonden jullie er van?
Zijn jullie al benieuwd naar hoe dit gaat aflopen?
En wat vinden jullie van Tarren nu jullie iets meer van hem weten?
Ik ben zeer benieuwd wat jullie ervan vinden dus laat het me zeker even weten!
Tot het volgende hoofdstuk!

Groetjes mij!