Naruto no Ai!

15. Bölüm - Mia Ryan - Eski Bir Hikayeyi Anlatmayı Sevdikçe!

15. bölüm – Mia Ryan – Kurama ve Shukaku!

"Harika bir iş çıkardınız, ellerinize sağlık" bunu duyduğumda oturduğum yerden hızla doğruldum, resmen yere çökmekten ayaklarım uyuşmuştu, birkaç acemi adım attıktan sonra kafamı kaldırıp salladım, ahh ölüyorum, resmen film çektirmiyorlar bize antik gelenekler yüklemesi yapıyorlar.

Neyse yaa eve gidip bir güzel dinleneyim..

Ama dinlenmek istesem de amcama dönmedim. Onun yerine Hashirama ile Madara'nın kaldığı aile evime döndüm.

Küçüklük odam ve Tsunade'nin odası hala duruyordu. Tsunade hala bu evde yaşıyordu ama sanrım bir süredir sevgili Dan ile yaşıyordu. Onun için seviniyorum açıkçası, sonunda gerçek aşkı bulmuştu, aradığı mükemmel adam hayatındaydı.

Ehh herkes yerini buldu, Sasuke bile, bak ondan cidden umutsuzdum. Ki torunu olan yaşlı Hashirama bile hayatının aşkını buldu. Ahaha.

Ahh cidden, hiç halimde değilim  bu akşam.

Ama bu eve gelmek biraz, hmm nasıl desem, tuhaf hissettiriyor.

Ehh, ne de olsa o dördünü gördüğümüz son ev burası, annemi babamı, Minato ve Kushina'yı. On yıldır lazım olmadıkça uğramadım ve bu gece neden geldim en ufak bir fikrim bile yok.

Sadece geldim işte, belki Madara'yı ve Hashirama'yı rahatsız ederim, keyfimi mutlaka yerine getirir. Hatta kesin bu gece onları rahatsız etmeliyim.

Ahaha, ahah, aha, ah.

Nedense evde gereksiz bir sessizlik vardı, büyük salon bomboştu ve hala koltukların üzerine örtülü muşambalar vardı. Yuh bir haftadır bu evde böyle mi yaşıyorsunuz. Tsuna insaf etmiş giderken eşyaların üstünü örtmüş.

Belki henüz gelmemişlerdi ama Hashirama'nın evde olması lazımdı en azından, sette bir süre kaldıktan sonra döneceğini söylemişti.Hem Madara'da profesyonel işsizdi, yedi yirmi dört evde olması gerekirdi.

Sakin olmaya çalışarak ve yavaş adımlarla üstü kata çıktım, odaların kapıları kaplı ve hepsinin üzerinde anahtar vardı, henüz temizdi, belki hep temizdi, sürekli temizlik için geliyorlardı sanırım.

Bu ev biraz lanetli sanırım babamı-annemi, amcamı, büyükannemi, muhtemelen diğer kuzenimi hep bu evde kaybetmiştim. Hashirama ve Tsunade'de benim kadar üzgün olsalar gerek.

"Ehh, hadi ama ver şunu da yapayım" koridorun sonuna yaklaştığımda misafir odalarından birisinde Madara'nın yakınma sesini duyduğumda derin bir nefes aldım.

Ehehe, oynaşıyor musunuz yoksa siz haa, gelin bakayım ananıza sevsin sizi bir güzel, eheheh.

"Hayır, olmaz Madara, sen yaptığın zaman canım yanıyor"

"Ama sen bana yaparken iyi oluyordu değil mi, sende beni canımı yakıyordun" girmesem mi acaba, şimdi yanlış bir şey görürsem geleceğim kötü etkilenir, erkeklerden filan soğurum şimdi.

Gerçi ikisi de birlikte banyo yaptığım adamlar. Yine de ne bileyim işte. Fufuf.

Neyse biraz daha dinleyeyim.

"Ver şu lastiği Hashirama," Madara otoriter bir sesle söylediğinde daha dikkat kesildim.

İşin tuhaf yanı neden yatak odasında değiller de misafir odasındalar, yani, şey. Sanrım bir düşününce cevabı bulmak zor değil.

Orası büyükannemin odasıydı sonuçta, Madara bu konuda hassas olduğu için Hashirama gerçekten çok şanslı.

"Tamam, ama acırsa çok fena olur"