Yağmur | Texting

2.2

Ben geldim.

Sabah bölümü yazıyordum ki wattpad yazdığım bölümünü sildi. Şu an galiba sizlere şikayet ediyorum sğdğdğğd Neyse silince de anca yazabildim ğsdğdğxğ

Multimedia: Yağmur 🌸

İyi okumalar.

~

Elimde tuttuğum çaydan bir yudum alırken, önümdeki ders notlarıma odaklanmaya çalıştım. Ama sadece çalışmıştım, odaklanabildiğim pek söylenemezdi. Aklım o kadar çok Baran'la doluydu ki..

Baran'a mesaj atmamın üzerinden üzerinden iki gün geçmişti. Her ne kadar yeniden mesaj atmak istesem de alacağım tepkiden korktuğum için yazamamıştım.

Derya abla her gün beni arıyor, nasıl olduğumu kontrol ediyordu. Tabii aramasının altında o adamın beni rahatsız edip etmediğini öğrenmek olduğunu biliyordum. Ama etmiyordu. Derya ablayla konuştuğum, ona anlattığım günden beri o adam beni rahatsız etmiyordu, edemiyordu.

Kafeteryaya giren kişileri gördüğümde başımı önüme çevirip notlarımla ilgileniyormuş gibi yaptım. İlgilenmediğim apaçık ortadaydı ama. Yanımdaki sandalyelerin çekildiğini hissettiğimde, başımı sanki onları daha yeni görüyormuş gibi kaldırdım. Talha, Can, Selin ve Baran sandalyeye oturduklarında, yanıma oturduklarına ne kadar şaşırsam da belli etmemeye çalıştım. Ahh oyunculuk yeteneğim sıfırdı.

"Nasılsın Yağmurcuk?" Yağmurcuk nedir arkadaş ya?

"İyiyim Can sen?" diye sordum. Başımı Baran'a çevirmemek için baya çaba sarf ediyordum şu anda.

"Aman iş güç işte." Talha'nın dediklerine güldüm. Ne işinden bahsediyordu acaba bu çocuk?

"Yağmur biraz konuşalım mı?" Selin'in kulağıma fısıldadıklarına başımı salladım.

"Biz biraz Yağmur'la konuşacağız. Burada uslu uslu oturun. Özellikle sen Can." Selin'le beraber yürümeye başladığımızda Can da arkamızdan 'yine ne yaptım ben?' diye söyleniyordu.

Selin'le bahçenin köşesine geçtiğimizde konuşmasını beklemeye başladım. Ama bir türlü konuşmuyordu.

"Selin ne konuşacaktın benimle?"

"Şey ya bak ben sana biraz ters yaptım biliyorum. Yani şu ayrılığınız konusunda ben çocukluk yaptım biraz. Özür dilerim senden." Selin'in söyledikleriyle birlikte içim rahatlamıştı. Onunla kötü olmak, küs olmak gerçekten çok kötüydü.

"Sorun değil. Anlıyorum ben seni," dedim.

"Gerçekten affettin mi beni? Barıştık mı ha?" Çocukça söylendiğinde başımı salladım.

"Hiç küsmemiştim ki ben sana." Gülerek bana sarıldığında sarılışına karşılık verdim. Her şey bir bir yola giriyordu. Başımı Baran'a bakmak için kafeteryaya çevirdiğimde gördüğüm görüntüyle birlikte kaşlarımı çattım.

Kızın biri bizim masamıza oturmuş Baran'la gülerek bir şeyler konuşuyordu. Tabii bir detay daha vardı; Baran da kıza gülüyordu.

İçimde gezen kıskançlığa mani olamazken onlara doğru yürümeye başladım.

~

Evet, bölümü nasıl buldunuz?

Yağmur yürüyor onlara doğru ama sizce ne yapar ğsğdğdğxğx

Yıldızları doldurmayı ve yorum yapmayı
unutmayınız lütfen! 🌟⭐️

İnstagram: mavininhikayeleri

Sizleri seviyorum.